Üst geçit nasıl yazılır? Türk Dil Kurumu TDK’ya göre üst geçit ayrı mı birleşik mi yazılır?

Gündemde sıklıkla Üst geçit nasıl yazılır? Sorusunun yanıtı araştırılıyor. Gün içerisinde hem yazılarda hem de konuşurken kullanılan kelimelerin doğru yazılması önem taşıyor ve bu noktada TDK sıklıkla ziyaret ediliyor. Özellikle iki kelimenin bir araya gelmesiyle oluşan sözcüklerin nasıl yazıldığı merak ediliyor. Peki Türk Dil Kurumu TDK’ya göre üst geçit ayrı mı birleşik mi yazılır? Üst geçit kelimesi hakkında merak edilenleri derledik.

Giriş Tarihi 27 Mayıs 2021, 18:08 Güncelleme 27 Mayıs 2021, 18:17
Üst geçit nasıl yazılır? Türk Dil Kurumu TDK’ya göre üst geçit ayrı mı birleşik mi yazılır?

İÇİNDEKİLER

Arama motorları üzerinden Üst geçit nasıl yazılır? Türk Dil Kurumu TDK'ya göre üst geçit ayrı mı birleşik mi yazılır? Sorgulamaları sıklıkla yapılıyor. TDK sözlüğünde kelimelerin nasıl yazıldığı merak edilerek bakılıyor ve özellikle iki sözcüğün bir araya gelmesiyle oluşan kelimenin nasıl yazıldığı araştırılıyor. Günlük hayatta çok sık kullanılan üst geçit kelimesinin doğru kullanımı...

TDK'YA GÖRE ÜST GEÇİT NASIL YAZILIR?

Üstgeçit (Yanlış kullanım)
Üst geçit ✓ (Doğru kullanım)

Türk Dil Kurumu'na göre Üst geçit kelimesinin anlamı:

isimTrafik akışını kesmemek için bir yolun üstünden geçirilen köprü biçiminde üstü açık geçit.

Cümle içinde örnek doğru kullanımı:
Üst geçitten geçmelisin.

Ayrı Yazılan Birleşik Kelimeler

c. Nesne, eşya ve alet adlarından biriyle kurulan birleşik kelimeler:

alçı taşı, bileği taşı, çakmak taşı, Hacıbektaş taşı, kireç taşı, lüle taşı, Oltu taşı, sünger taşı, yılan taşı; buzul taş, damla taş, dikili taş, kayağan taş, yaprak taş vb.

arap sabunu, el sabunu; kahve değirmeni, yel değirmeni; kahve dolabı, su dolabı; müzik odası, oturma odası; duvar saati, kol saati; duvar takvimi, masa takvimi; kriz masası, yemek masası; itfaiye aracı, kurtarma aracı; masa örtüsü, yatak örtüsü; el kitabı, okuma kitabı; Frenk gömleği, İngiliz anahtarı, İngiliz sicimi; alt geçit, tüp geçit, üst geçit; çekme demir, çekme kat, dolma kalem, dönme dolap, kesme kaya, toplu iğne, vurmalı çalgılar, vurmalı sazlar, yapma çiçek vb.