İşte Salih Tuna'nın yazısından ilgili bölüm:
Yıllar yılı algı operasyonlarıyla işlemden geçirdikleri kitleyi ne verseler yiyecekleri kıvama getirdiler.
Kitle bu denli müsait olunca haliyle görenin ağzı sulanıyor.
Bunlardan biri (Ertuğrul Özkök'ün nerdeyse filozof katına çıkarttığı eski AKP'li taze muhalif) de tezgahını açmış.
Daha "yed-i emin"e "yedi yemin" diyecek kadar cahil; lakin masasının üzerinde anlattıklarıyla alakasız da olsa tuğla kadar Nietzsche var.
Dedim ya kitle müsait. Çektiği video anında trend oluyor. Anlattıkları da "Türkiye'de herkes aç, herkes işsiz" lakırdılarından ibaret.
Eleman taze de olsa muhalif ama her şeyden evvel tacir. "Yandaş" dediklerinin alayını toplasan servetine ulaşamaz, o derece.
Ertuğrul Özkök'ün umarım mizah zevki "filozof" zevki gibi değildir.
Zira, dünkü köşesinde "Kafasını Kaybeden Adam" romanımdan bahisle mizahı sevdiğini söylüyor.
Ben de çok severim ama hiç faydasını görmedim.
Brecht'den uyarladığım bir oyunum nedeniyle 4 yılla yargılandım. Senaryosunu yazdığım yurt dışında ödül alan bir film yüzünden dönemin genelkurmayı "muhtıra" verdi nerdeyse. Dergi çıkarttım kapatıldı. Kitap yayımladım toplatıldı...
Hülasa, mizahın bedelini ödedim. Buna rağmen bırakamadım. Tiryakilik işte.
Ertuğrul Özkök, "Kafasını Kaybeden Adam"la ilgili görüşünü, "Bir gün iktidardakilerle ilgili böyle mizah kitapları da yazılmaya başlanırsa..." yazacağım demiş.
Elan mizah dergilerinde ne yapıldığını sanıyor?
İhsas ettiği belli:
Korku
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ!