TAYFUN ER

Karıncaezmez Şevki, futbolun edeplice sevildiği ve seyredildiği yıllarda Galatasaray amigosuydu. Onu sadece Galatasaraylılar değil, tüm futbolseverler hatta tanıyan, bilen herkes severdi. Lâkabı da bu sevginin en iyi delilidir zaten. İki tutkusu vardı: Çiçek ve Galatasaray… Yakasına taktığı kocaman çiçekler yüzünden şoförlük yaptığı İETT'den kovulunca dolmuşçuluk yapmaya başladı. Şoför mahalli çiçekler, sarı kırmızı bayraklar ve fotoğraflarla doluydu. Maça giderken giydiği gömlek, pantolon, çorap, ayakkabı her şeyi sarı kırmızıydı. En ilginci de çiçekli pantolonuydu. Maç sonrası Mecidiyeköy'den Beyoğlu'na yürür, lisenin önündeki sarı kırmızılı okul bayrağına selama dururdu.



TEK KOLU KESİLDİ
Karıncayı bile incitmeyen bu adamı bir maç esnasında tribünden aşağı doğru ittiler, kolu kırıldı. Kırık kol iyileşmedi, kangren olunca bir dönemin başkanı olan Op. Dr. Ali Uras tarafından kesildi. Tek kollu insan şoförlük yapamaz ki… Şoförlük yapamazsa eve ekmek götüremez ki… Karısı Şevki Güney'i boşadı. Artık hayatında sadece Galatasaray vardı ama parasızlık yüzünden maçlara bile gidemiyordu. Bir de şimdinin kulüpten yüzlerce bedava bilet alan amigolarını düşünün. Bir başka hayat ortaya çıkarken Şevki gibiler de ortadan çekildi. İkisi bir arada olamazdı zaten; Şevki'nin dünyası artık yoktu. Galatasaray'ın UEFA Şampiyonu olduğunu göremeden 23 Mart 2000'de bu dünyadan göçüp gitti. Ölümünden çok önce bir vasiyet bıraktı, ama vasiyeti yerine getirilmedi. İşte o vasiyet: Selamlar Galatasaraylı ve bütün sporsever kardeşlerime, Uzun zamandır yurdun her tarafından mektuplar almaktayım. Beni aranızda görmek istiyorsunuz. Ancak bugünkü mali durumum bu arzunuzu yapmama mani oluyor. Birbirimizi göremesek de gönüller bir. Allah büyük, Toto bir gün yâr olur. O zaman bütün Anadolu'yu, Avrupa'yı gezerek sarı-kırmızılı renkleri teşhir edeceğim. (…) Senelerdir sevmiş olduğum Galatasaray kulübünün şerefi için kaybettiğim zamanlar ve masraflar beni iflas ettirmiştir. Mali durumum sebebiyle aranızda bulunamadığım için affınızı rica ederim. Bir an olacak hepimiz bir avuç toprak olacağız. Karıncaezmez'in Galatasaray camiasından arzusu şudur ki; Galatasaraylılar istedikleri yerden bana bir mezar alsınlar ve ben hayata iken ellerimle onun sarı-kırmızılı renklere boyayayım. Benim son arzum budur. Benimle alâkadar olan G.Saraylı, F. Bahçeli ve Beşiktaşlı tüm sporsever kardeşlerime iyi şanslar diler, gönülden sevgi ve muhabbet temenni ederim.
***
Çiçekseven öz Galatasaraylı Şevki Karıncaezmez 30 kilometreden fazla gitmez...
Çarpar incitmez
Çarpar dağıtmaz
Acele iş istemez
Gönülleri kırmaz
Çiçek görmeden yapamaz
Esans koklamadan duramaz
Yakasında çiçek görmeden nefes alamaz
Sarı-kırmızı renkleri görmeden gezemez
Ölse G.Saray'dan vazgeçmez
Tabutu, mezarı sarı kırmızı olmazsa kabrinde rahat etmez...