SELDA abla, seninle dertleşmek istedim... Eşime vardığımda dul ve çocukluydum. Tabii bu yıllarca başıma kakıldı. Onun ilk evliliği, benden de iki yaş küçük. Kaynanam hep derdi ki "Yoklukla büyüttüm, kazandığı parayı elin dul karısıyla piçine yedirtmem..." Abla ikincisinden de mi boşanayım?
Sence ne yapmalıyım?
Rumuz; Ayşe Necla
DOĞRU ADRESTESİN
S.U. CEVAP; Sevgili Ayşe bu kez ben değil, rahmetli annem cevaplasın seni...
O da senin gibi 17 yaşında anne olmuş ve boşanıp baba evine dönmüş. Daha sonra ayrı şehirlerde büyüdükleri için yeni tanıdığı kuzeni evlenme teklif etmiş. Anacığım, "Abi bildiğim biriyle asla olmaz" diye diretse de 10 yıl sonra kabullenmiş. Ama uzak şehirdeki oğlan anası ve babası ateş püskürmüşler.
Dememişler ki "Kardeşimin evladıdır, melek gibidir, güzelliği dillere destandır, bizim hımbıl oğlumuza zaten kimse varmaz, ilkinden olan kızına da dedesi sahip çıktı" dememişler, her fırsatta nefretlerini kusmuşlar. Tam 20 yıl... Bu arada kardeşim oldu Necla'cım ama anasını sevmediklerinden torun da 2. sınıf muamele gördü.
Mesela hediye yollarlardı sadece kendi oğullarına ve öz torunlarına; bana ve anneme yok! Sona geliyorum; Bu iki insana hasta yataklarında annem baktı ve anacığımın ellerinde "Bizi affet" diyerek can verdiler. Biricik oğulları üvey babama da (kendi oğlu istemedi) bakmak bana nasip oldu. Hepsi nurlarda yatsın...
Demem o ki Necla'cım sabret ve mutlu ol. Allah'ın mutlaka bir hesabı vardır. Yavrunu da benim için öp...
