Fenerbahçe, Eyüpspor karşısında da enerji ve kalite yüklü bir görüntü çizdi. Rakip kim olursa olsun, eliyle koymuş gibi değil sahaya yüreğini koymuş gibi kazanılan maçlar bunlar. Talisca yerinde saydığı maçları dev adımlarla alıyor da sahaya yüreğini koyuyorsa, o sihirli ayakların, taraftarın başının üstünde yeri var demektir. Asensio'nun da "bende görmediğiniz daha neler var" gerçeğini görmek için de ligin ikinci yarısını beklemektir. Kerem Aktürkoğlu, durduğu yerde yaprak dökmeye devam ediyor. Portekiz'le aradaki saat farkını tazelemekle sahada bayatlamak arasında güçsüz ve güvensiz bir duruşu var. Oysa aldığı parayı hak etmek gibi bir yükümlülük de boynunun borcu.
***
Galatasaray'ın Kasımpaşa karşısındaki galibiyetinde benim için en özel adam Icardi'ydi. İstediklerini sahaya yansıtamadığı zaman gözleri dolan bu romantik Aslan'ın zekasına ve zarafetine duyduğum saygıyı dile getirmeliyim. Yunus Akgün'ün attığı golde Icardi'nin akıl oyunu topsuz oyunun da en belirgin örneklerinden biriyse, attığı golden sonra taraftarların kendisine gösterdiği sevgi sebepsiz değildir. Bazı aşklar ölümsüzdür!
***
Kendi sahasındaki maçlarda bile puan kaybetmesine alıştığımız Beşiktaşlı futbolcular, Rizespor karşısında "forma için koşmak neymiş öğrenicem" konulu dersin öğrencileri gibiydi. Birileri bunu reddediyorsa Beşiktaş'ın devrime ihtiyacı var. Çünkü bu takım ligin ilk yarısında ne kaybettiyse korkaklıktan ve kendilerinde başkalık olduğu zanneden "çürük elmalar" yüzünden kaybetti. Buna Rizespor'a klas bir gol atan Rachica da dahildir.
