Gencecik çocukların hüzün yüklü film sahnesini izledik sanki. Eğer final maçında sahaya çıkmamak ağır bir bedel gerektiriyorsa o bedeli ödemektir büyüklük, çocukları kobay olarak kullanmak değil.
Yapılan haksızlıklara yakışmayan bir tavır sergiliyorsanız kendinize masumiyet kazandıramazsınız!
Unutmayın ki Kanarya'ya doğarken öğretilmiş uçmak.
O şartları yerine getirmek bu kulübün kaçınılmaz gerçeğidir.
O yüzden "kaçmak" kitabında yazmaz!
***
Yedikleri golden sonra sahadan "çektirilen" Fenerbahçe formalı çocuklara baktım içim sızladı. Attığı gole sevinen Icardi'nin o çocukları alkışlaması bir şeyleri ödeştirmez. Galatasaraylı bütün futbolcuların maç başlarken, sahanın ortasında o çocukların ellerini teker teker sıkmaları gerekirdi. Pazar gecesi saygıyı o çocuklar kadar kimse hak etmedi çünkü.
Maçın sonunda sahanın ortasında coşkulu bir sevinç gösterisi yapan Galatasaraylı futbolcular bilmelidir ki; şartlar eşit değilse kazananlar kazanmış sayılmazlar!
***
Futbolumuz karanlık bir tünelde.
Kötülük gittikçe hacim kazanırken, anlatmak istediklerimiz karşımızdaki insanların anlamak istemediği şeylerse ne söylesek hiçbir yararı olmayacaktır.
Cinnete davetiyeler basıldı, sizleri birbirinize kırdırmak için her şey hazırlandı ve sahneye konmayı bekliyor. Telefonunuza bir şifre gönderecekler, yerinizi ayırtmak için o şifreyi söylemeniz yeterli olacak.
Kapıları kırmanıza gerek yok anahtar üzerinde!
Bu ortamı kim yarattı?
Herkes!
Federasyon, hakemler, başkanlar, yöneticiler, futbolcular ve medya!
İpler koptu bütün cambazlar yerde!
Ne yazık ki durumdan şikayetçi olan insanların haykırışları yetmiyor.
Paranın ilah olduğu yerde!
