İlk önce bu finali bize yaşatan takımlara teşükker edelim. Galatasaray'ı kutlayalım ama ilk yapacağımız iş Fenerbahçe'nin cesur yüreklerini baş tacı edip yüreklerimizin derinliklerine sokmaktır. 3 Temmuz'dan bu yana verdikleri mücadeleyi dünkü maçın son saniyesine kadar formalarının sonuna kadar terleterek taşıdılar. Bir tarafta başkanları ve yöneticileri cezaevinde, hisse senetleri düşmüş, yanında Allah'tan başka kimse olmayan, teknik direktörünün atılan iftiralara yapılan karalama kampanyalarına karşı mücadelesini verirken, bir taraftan da futbolcularını ayakta tutmaya çalışması...
Öteki tarafta ise işleri güçleri sadece UEFA kapılarında güya isim vermeden F.Bahçe'nin düşürülmesi için çalışmalar yapan başkan ve yöneticileri, hiç bir derdi tasası olmayan sadece takımını düşünen teknik direktörü her türlü dertten sıyrılmış güllük gülistanlık öteki takım, hatta öteki takımlar..
NE YAPTIN CÜNEYT ÇAKIR!
Bence burada sorulması gereken soru hakeden mi kazandı, yoksa hakkı olan olan mı kazandı? Fener'in sezon başından beri verdiği mücadeleyle bu şampiyonluk hakkıydı, ama olmadı. Yıllardır söylenen gönüllerin şampiyonu palavrası ve efsanesi bu sezon gerçek oldu. Maçın teknik analizine gelince kendi kendime gerek var mı diyorum gerçekten, yok. Ama Alex daha erken girebilir miydi? Semih-
Bienvenü değişikliği erken yapılabilir miydi? Ve Alex girdiğinde çok yorulan Selçuk çıkıp o dakikaya kadar fazla koşmayan Cristian sahada kalabilir miydi. Gibi sorular teknik analize girer ama burada bunlar da anlamsız kalıyor. Cüneyt Çakır için çok şey konuşulabilir ama Dia'yave Fener'e yaptığı haksızlıklan sonra vicdanı nasıl rahat olacak.
Rakibi kendi kendine düşerken yardımcısının müdahalesiyle faul veren hakeme itiraz eden Dia'yı atması insafsızcaydı.
Bu kırmızıdan sonra Alex'in değişikliği geç geldi, vebali boyunlarına.