28 yaşında üniversite bitirmiş, çalışan bir kızım. Güzelim de. Ama evlenemiyorum. Bir yıldır bunalımdayım. Çocukluk arkadaşlarım, kız kardeşim, akraba kızları hepsi evlendi. Bu bende ağır bunalım yarattı. İnsanların, bekar olduğumu öğrendiklerinde yüzleri ekşiyor, bana değersizmişim gibi bakıyorlar. Rumuz: İsyanlardayım
S.U. CEVAP: Şahane örf ve adetlerimiz olduğu gibi ruhumuzu daraltan ve isyan ettiren bazı geleneklere de sahibiz maalesef. 18 yaşına gelmiş ve evlenmemiş genç kızlarımıza uygulanan baskı da bunlardan biri.
BAŞ EDEBİLİRSİNİZ
Hele de yaşınız 28 ise 'mutlaka bir kusuru vardır' damgasını insanın alnına yapıştırıyorlar. Siz de 'aslında ne kadar değerli olduğunuzu' ispat etmek için çırpınıp duruyorsunuz. Bunun tek çıkış yolu var arkadaşım, "Başımdan geçecek nikahla değil, işimle gücümle hatta yapacağım kariyerle değerimi ispat ediyorum" diyebileceğiniz şartları oluşturmak. Bakın o zaman o toplumun çenesi nasıl kapanıyor.
PEMBE GÜLÜM
Selda abla, bir sitede bahçıvanlık yapıyorum. Bizim burada bir kız var bana aşırı ilgi gösteriyor. Kendisine aşık oldum ama bana varmaz biliyorum. Ailem köyümüzde yaşıyor. Evlendirecekler ama köyden bir kızla. Benim gönlüm sevdiğimde. Kıza açılayım mı? Rumuz; Sefer
S.U. CEVAP: Ah be evladım açılsan ne olacak? Ya derse ki, "Haddini bil, beni kendine nasıl münasip görürsün?" Bu kez de onurun yerle bir olacak. Hadi iyi düşünelim, kız da aşkına karşılık verdi! Ama o daha lisede, sen ise evlilik hayalleri kuruyorsun. Bence duygularını arkadaşlık ölçüsünde sınırlamaya çalış. Çok ileride yuva kurup, çoluk çocuğa karıştığında 'pembe gülün' kalbinde tatlı bir anı olarak kalsın...