52 yaşındayım annemle yaşıyorum. Gençliği köyde geçmiş, tomrukları taşırken belini sakatlamış.
Beni o haliyle büyüttü. Şimdi ben bakıyorum. Bu yüzden evlenemedim. Kime talip olsam 'anneni bırak ayrı ev aç' diyor. Mümkün değil. Beni anacığımla kabul edecek insan var mı şu dünyada? Esra Erol'a çıkmak istedim ama anamı kime bırakayım? Mail adresimi yayınlasanız, güzel ve aklı başında kadınlar beni arasın.Rumuz; Karadeniz
S.U. CEVAP; Anacığı için yuva kurmayı erteleyen, ömrünü ona adayan bir evlat, neresinden baksan ideal kocadır. Ama ne yazık ki günümüzde kadınlar artık kayınvalide yanında yaşamak istemiyorlar. Evliliğin verdiği heyecanla belki de haklılar.
MÜTEVAZI BİRİNİ BULMALISIN
Bu yüzden beğeni ölçünden vazgeçip annene evlat olacak, ona hürmet ve sevgi gösterecek iyi yürekli birini arayacaksın. 'Boyu uzun olsun, yeşil gözleri olsun ruhuma hitap etsin' gibi istekler, üzgünüm senin için artık lüks.
ISLAHEVLERİ UNUTULDU!
Selda abla, iki oğlum şu anda ıslahevinde. Devlet de haklı yıllarca baş edemedim. Ama ana yüreği dayanmıyor. Kötü şartlarda yaşıyorlar.
Buradan çıkan çocukların çoğu daha da isyankar oluyor. Devletimiz keşke çok zengin olsa, mesela orman içinde evler yapsa, çocuklarımızla orada yaşasak. Gençleri yoldan çıkaran, şehir hayatı. Rumuz; Süheyla
S.U. CEVAP; Öncelikle, 'ıslahevine düşmüş çocuğun bir daha ıslah olamayacağı' konusunda kamuoyunda bir inanış var. Çünkü biliyoruz ki, her biriyle tek tek ilgilenecek, onlara hayatını adayacak idealist kadrolarımız yok. Ülke şartlarında mümkün de değil. Demek ki başa dönüp evlatlarımıza ilk bizler sahip çıkacağız.