TÜRKİYE: Hesap gelince "garsonu köşeye çekme" sporu başlar. Kazanan, kartı gizlice verendir.
ABD: "Split the bill" kültürü. Herkes kendi yediğini öder. "Ben sana 2.35 dolar borçluyum" ayrıntısı bile olur.
JAPONYA: "Warikan" sistemiyle herkes eşit öder. Kimin ne yediği tartışılmaz.
ÇİN: Hesap kavgası ciddi prestij işidir. Bazen arkadaşlıklar bu yüzden gerilebilir.
ALMANYA: Hesap matematik sınavı gibidir. Kim ne içtiyse tek tek söylenir.
İNGİLTERE: Pub'ta "round system" vardır. İlk tur sen, ikinci tur ben, üçüncü tur o… Sonra kim daha çok içti sayılır.
FRANSA: Gençler bölüşür, büyükler öder. Hesap tartışmaya çok girmez.
İTALYA: Arkadaş ortamında paylaşılır ama aile davetlerinde ev sahibi öder. Güney'de "hesap bende" ısrarı yaygındır.
İSPANYA: "La cuenta, por favor" dendiğinde genelde grup halinde bölüşülür. Paella da birlikte yenildiği için zaten kolaydır.
YUNANİSTAN: Davet eden öder. Ama bazen masadaki büyükler sırayla ikram eder.
HİNDİSTAN: İkram kültürü ağır basar. "Ben davet ettim, ben öderim" anlayışı yaygındır.
KORE: Büyük olan öder. Gençler arasında yeni nesil bazen "Dutch pay" (herkes kendi payını öder) yapar.
VİETNAM: Arkadaş gruplarında sırayla hesap kapatma kültürü vardır.
TAYLAND: Hesap çoğu zaman bölüşülür ama davet eden ikram etmek ister.
MALEZYA: Karışık bir kültür; hem bölüşmek hem ikram etmek olur. Dini bayramlarda genelde ev sahibi öder.
ARAP ÜLKELERİ
(ÖR. SUUDİ ARABİSTAN):
Misafir kesinlikle hesap ödeyemez. Hatta hesap daha masaya gelmeden gizlice kapanır.
MISIR: Hesap için adeta "onur mücadelesi" yapılır. Misafir ödetmek ayıp sayılır.
İSRAİL: Özellikle gençlerde "Herkes kendi payını öder" çok yaygındır.
RUSYA: Davet eden öder. Erkeksen ve kadınla yemeğe çıkmışsan, ödemek adettendir.
BREZİLYA: Genelde "herkes kendi payını" öder, ama bazen "bir kişi bu sefer, öbürü diğer sefer" şeklinde sırayla olur.
ARJANTİN: Hesap "herkesin cebine göre" paylaşılır. Çok ince hesap yapılmaz.
MEKSİKA: Davet eden öder. Arkadaşlar arasında bölüşme olabilir ama aile de büyüğe kalır.
KANADA: ABD kültürü gibi, "split the bill" yaygındır. Bahşiş de bölüşülür.
AVUSTRALYA: "Going Dutch" (herkes kendi hesabını öder) kültürü çok yaygındır.
İSVİÇRE: Saat gibi dakik oldukları gibi hesapta da netler. Herkes kendi yediğini öder, bahşiş bırakmak zorunlu değildir.
