Merhaba Jale Abla ben 14 yaşında, genç bir kızım. Ailem beni hiç anlamıyor. Onlara çok kızıyorum. Özellikle anneme! Bazen beni sevmediğini bile düşünüyorum. Ne giysem eleştiriyor. Makyajıma, saçıma başıma, kıyafetime, her şeyime karışıp beni çıldırtıyor. Yaşıtlarımdan biraz daha büyük gösteriyorum ve gösterişliyim diye bunları yaşamak zorunda mıyım? Babam bu konuda daha anlayışlı. Benden 5 yaş büyük bir ağabeyim var. Onunla da hiç anlaşamıyorum. Ona nedense kimse karışamıyor. Ben kız olduğum için bunları yaşamak zorunda mıyım Jale Abla? 2 yıldır süren bir birlikteliğim var. Çok mutluyum kendisi benden 12 yaş büyük. Ama çok seviyorum. Eğer ailem beni bu kadar sıkıp, bana baskı uygularsa onun yanına kaçmayı bile düşünebilirim. (Adı saklı) Sevgili kızım, en başta ailene saygı duymalı ve ne olursa olsun onları dinlemelisin. Yaşının vermiş olduğu asiliği anlıyorum ama sen çok ileri gitmişsin. Her şeyin bir yaşı var. Üstelik yaşın bir birliktelik yaşamak için çok küçük. Senden yaşça büyük erkek arkadaşınla da bu beraberliği de bitirirsen çok iyi edersin. Hata üstüne hata yapıyorsun. Bu kafayla gidersen, inan seni ben değil, kimse kurtaramaz. Yanlışların beni de çok üzüyor. Kırgınlıkların daha da büyümeden, ailenin sözünden çıkma oldu mu?