* Merhaba Jale Abla. Ben 15 yaşındayım. Sizi çok seviyor ve dertlerimizi paylaştığımız biri olduğunuz için çok teşekkür ediyorum. Benim sizinle paylaşmak istediğim konu kardeşimle alakalı. 13 yaşındaki kız kardeşimi çok seviyorum ama o kekeliyor ve toplum içersinde konuşmaktan utanıyor. Kimse ona yardım etmiyor. Ben onun için çok üzülüyorum ve bu derdimi sizinle paylaşmak istedim. Kardeşimin de her normal çocuk gibi arkadaşlarıyla mutlu olup, sevinmesini çok istiyorum. Bunu ben başarabilir miyim? Lütfen Jale Abla bana da yardım eder misin? Rumuz: Kardeşim
Sevgili kızım, kardeşine olan bu hassaslığın ve düşkünlüğün beni inan çok duygulandırdı. Bildiğim kadarıyla bu tedavisi olmayan bir rahatsızlık değil. Ben bu durumun neye bağlı olduğu bulunduktan sonra, kısa bir tedaviyle düzeleceğini inanıyorum. Bu konuda ailenin üstüne gitmelisin. Onların da zaten bu durumdan rahatsız olup gerekeni yapıyorlardır diye düşünüyorum ama her şeye rağmen, ben kardeşinin en kısa zamanda toplum içinde kendini düzgün ifade edebileceğine inanıyorum. Hepinize mutlu olduğunuz bir yaşam dilerim. Sevgili kızım sen de artık üzülme!