DÜN gece ilk 45 dakikada Fenerbahçe harika bir oyun ortaya koydu. Ekim ayından bu yana seyrettiğim en iyi Fenerbahçe'yi izledim. İşin savunma tarafını kusursuz oynadılar. Sevilla'ya hemen hemen hiç pozisyon vermeden ilk yarıyı bitirdik.
Top bize geçtiği anda da ya da ön alanda yaptığımız baskıyla kazandığımız toplarla 5-6 tane gol pozisyonu yakaladı. Bir Avrupa Kupası maçında, deplasmanda bundan daha fazla gol pozisyonuna giremezsiniz.
Tabi ki girmek yetmiyor.
Onları gole çevirmek de lazım. Dün gece ilk 45 dakikadaki eksik; son vuruşlardaki yetersizlik ve şanssızlıktı. İlk yarı bittiğinde aklıma klasikleşen ve hiç sevmediğim şu cümle geldi; atamayana atarlar! İkinci yarının başlamasıyla birlikte önce tempomuz düştü, sonra çok pas hatası yapmaya başladık.
İlk devre vermediğimiz pozisyonlara Sevilla girmeye başladı.
İlk gol tamamen şanssızlıktı.
İkinci gol çok ince bir ofsayt kararıyla geldi.
Açıkçası 1-0 ile turu İstanbul'da geçeceğimize inanıyordum.
Ama 2-0 gerçekten de sıkıntılı bir skor. Kadıköy'de yakaladığımız pozisyonları gole çevirmekten başka bir çaremiz yok gibi duruyor.
Daha fazla pozisyona giremezsiniz
2-0 çok sıkıntılı bir skor