Yani Müjde Ar'ın varlığını, sinemadaki şehvetli sahnelere bağlıyor.
Varolmanın ipuçlarını veriyor.
Dünlerin zarafetini unutmuş biri olarak.
Biz diyoruz ki...
Müjde Ar, televizyonlardaki ihtiraslı sözcüklerin arkasında durduğu için var.
Oysa ne sinemanın nostaljisinde mevcut!
Ne de sinemaya kalite katan sahnelerde.
Biraz erkek duvarlarındaki posterlerde.
Çokça da, kolay para kazanmanın yatırımcılığında.
Türkan Şoray, soyunmadan star olmanın bütün resimlerinde var.
Sinema tarihindeki en asil fotoğraflarda.
Komşuluğun ayakta durduğu yılları hatırlatan anonslarda.
Hala fabrika kızlarının evlerindeki duvarlarda var.
Eski zamanlardan kalan gerçek aşklarda.
Bilinmelidir ki...
Türkan Şoray yıllar sonra da olacak.
Müjde Ar televizyon yozlaşmasının içinde para kazanan biri olarak, sadece satır aralarında geçecek.
Aysun Kayacı gibilerinin rol arkadaşı...
Kafayı çekmenin ve gazoz kapaklarını açtırmanın hünerli starı olarak.
Nasıl ki, soyunmayı gazetecilik sayanlar, emeğin temsilcisi olanları solluyorsa...
Nasıl ki, kalbi kasıklarında atan düzen, medya tarafından körükleniyorsa.
Sibel Can gibilerine paha biçilmeyecek.
Hadise adlı şarkıcı kalça sallayarak ülkeyi temsil edecek.
Deniz Seki gibileri "kutsal emanet" olarak yerine teslim edilecektir.
Mankenlerin değeri dolar üzerinden işlem görürken, öğretmenlerin ezik domateslere mahkum edilmesi körüklenecektir.
Varsın alemin starı da Müjde Ar olsun.
Biz hala Türkan Şoray filmleriyle mutlu olan azınlıklarız.
Hepimizin kuralları hayatta.
Yaşadıkça, yaşatacağız!