Ve iddia ediyorum: Darbe olmadı diye üzüntüden kahroldular... Kudurdular...
Darbe olsun diye beklediler. Duyar duymaz heyecanlandılar. Sevindiler.
İlk anda; sanki çok normal ve beklenen bir durummuş gibi yorumlar yaptılar. "Eh işte olacağı buydu" falan dediler. "Demokrasi Nöbetlerine" asla katılmadılar.
Katılanlara dudak büktüler. Fetullah Gülen namussuzunun peşine takılan; bazı mezhepçi ordu, emniyet, yargı, mülki idare mensupları da bu ihanetin içindeydiler. PKK ve sevicileri de bu kepazeliğin içindeydiler. DHKP/C katilleri ve onlara sevgi ve sempati besleyenler de ihanetin içindeydiler.
Çok tuhaf ama; yukarıda saydıklarıma tamamen ters, milliyetçi ve hatta ülkücü kimliğiyle bilinen fakat MHP'den dışlanmış, kovulmuş olanların bazıları da darbe olsun istediler.
Kendilerine Atatürkçü diyen ama Atatürk ile zerre ilgisi olmayan bazıları da bu iğrençliğin içindeydiler.
Çeşitli sebeplerle Başkan Recep Tayyip Erdoğan'dan nefret eden ve bunu artık bir saplantı haline getirmiş, sağduyuyu artık tamamen kaybetmiş, sapkınlar da bu rezilliğin içindeydiler. Hepsi o ihanetin içinde görev aldılar demiyorum elbette... Bir kısmı bizzat görev aldılar. Bir kısmı da karşı imiş gibi falan gözüküp, darbeci hainlerin bıraktığı yerden, Recep Tayyip Erdoğan'a ve Türkiye'ye saldırmayı sürdürüyorlar.
Bunlar arasında gazeteciler, işadamları, siyasetçiler, sanatçılar var...!
