Galatasaraylı futbolcuların kaybedilen derbiden sonra Bursaspor'u farklı yenmeleri abartılacak bir başarı değildir. Yıllardır Bursa'da Galatasaray maçı izledim.
Hiç bu kadar zihinsel ve fiziksel olarak tükenmiş bir Bursaspor takımına tanık olmadım. Galatasaray, Bruma ile bulduğu erken golden sonra, Bursasporlu oyuncuların "Hemen gole cevap verelim" direnci ve isteği yoktu. Geldiği günden bu yana her maça farklı kadrolarla çıkan Tudor, nihayet doğruları gördü. Neydi bu doğrular; 1- Galatasaray alışık olduğu 4-2-3-1 düzenine geri döndü.
2- Derbiyi kaybetmelerine rağmen iyi oynayan kadroyu, Semih dışında aynen sahaya sürdü. Futbolda kadro istikrarı başarının anahtarıdır.
Oyuncular birbirleriyle oynama alışkanlığı kazandığı sürece daha az pas hatası yaparlar. Daha iyi organize olurlar ve pozisyon üretmekte zorlanmazlar.
Ama her maça ayrı kadroyla çıkarsan futbolcuların ezberi bozulur, uyumu kaybolur.
İgor Tudor, ilk iki gole imza atan Bruma'yı gördükten sonra Fenerbahçe maçında oyundan çıkardığına herhalde pişman olmuştur. Bruma gibi dar alanda kolay çalım atabilen, içeri, dışarı dikine hızlanabilen, duvar pası yapabilen hızlı bir oyuncu… Eğer senin silahınsa sadece sakatlık durumunda oyundan çıkar… Bruma'nın özellikle Podolski'yle hareket halindeyken yaptığı duvar pası sonrası attığı gol, kaliteliydi. Yasin, koşu kalitesiyle Tudor'un prensi gibi görünüyor. Ama oyun içinde züccaciye dükkanına giren fil gibi hareket ediyor. Pas vermesi gereken yerde şut atıyor. Yani Yasin, çok koşuyor ama final vuruşlarında standardı yok.
MAÇIN EN iYiSi BRUMA
Maçta fişi çeken oyuncuydu. Süperdi.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ HARUN
Maçı neredeyse kurtarış yapmadan bitirdi.