Selda abla, kendimi bildim bileli, elim kalem tuttuğu günden beri yazıyorum. İleride inşallah gazetecilik eğitimi almak istiyorum.
Ama o kadar sabırsızım ki, bütün rüyalarım 'köşe yazarlığı' üstüne...
Derdimi kime anlatmalıyım veya hangi kurumalara başvurmalıyım bilmiyorum.
Bu işler tanıdık kanalıyla oluyor da ben kimseyi tanımıyorum ki? Sizce nereden başlamalıyım? Bu konuda bir şansım olabilir mi? Bana yol gösterirseniz sevinirim. Rumuz; Lale
S.U. CEVAP; Fazla kişisel olmayan ama toplumda karşılığını bulan dertlerinizi ve mutluluklarınızı kaleme alarak başlayabilirsiniz. Yıllar önce benim de ulusal yayın yapan bir gazetede kabul görmem o küçük anı defterim sayesinde olmuştu. Hayatımın kabusa döndüğü günlerde sadece içimi rahatlatmak için yaptığım bir şeydi yazmak. Belki tek artım, dönemin ünlüleri ile tanışıklığım ve birlikte yaşadığımız onlarca hikayeyi okurlarla paylaşmamdı. Ama şart değil, iyi bir gözlem ve farklı tarz edinerek siz de yazarlar ordusuna katılabilirsiniz.
OĞLUMLA BAŞ EDEMİYORUM
Selda abla oğlum 5 yaşında ve inanılmaz yaramaz. Bazen başından aşağı bir kova su dökmek istiyorum, kendine gelsin diye.
Siz oğlunuza nasıl yaklaşıyordunuz acaba? Rumuz; Afacan
S.U. CEVAP; Bir kova su benimkinin hoşuna giderdi büyük ihtimal. Hele yaz ayları ise... Öncelikle bir pedegogtan yardım almalısın. Bu hareketliliğin nedenini saptar ve sizi o yönde uyarır. Oğlumun doktoru 'dikkat çekmek için' yaptığını söylemişti.