Dilimin döndüğünce anlatıyorum… Üzülmesin, kırılmasın diye cümleleri seçiyorum.
Hayır demedikçe yük, üstüne katlana katlana biniyor. O, hayalleri peşinde koştururken bir de bakıyor elinde avucunda bir şey yok.
Bir de hayatta çok cesaret önemli.
Cesaretli insanlar hep kazanır. Kaybetme korkusu yaşayınca; "Ya bir şey olursa, ya bir şey derlerse, ya terk edilirsem…" gibi düşüncelerle işin içine ya ya ya'lar girince hayat önünüze engeller koyar.
Siz de onun gibiyseniz… Bilinçaltınızda bazı korkular varsa… "Hayır" demeyi öğrenmediğinizi fark ettiyseniz… Yapmanız gereken şey çok basit. Size ufak bir formül vereceğim. Lütfen bu formülü deneyin.
Göreceksiniz çok işinize yarayacak. İşte hayatınızı kolaylaştıracak bazı ipuçları:
Hayatının akışını değiştir. Biraz zamana bırak her şeyi ve dinlen.
Üzerindeki yorgunluğa yorgunluk ekleme.
Korkularından vazgeç. İçinde yaşadığın her şeyden vazgeç, yeni bir sayfa aç.
Vazgeçtiğin her şeyin senin olduğunu göreceksin! Sevmeyi değil, sevilmeyi dene.
Kendine dürüst ol ki hayat sana versin.
Bir müddet isteme; sadece hayatın sana verdiklerini kabul et. Her kabul ettiğin şey hayalinden daha çok şeye sahip edecek seni. Sen değil birileri sana bir şey yapsın ve bunun keyfini yaşa. Sen sarılma; biri sana sarılsın. Bunları yaparken hissettiğin duygunun devamını merak et.
Aslında formül çok basit. Bu formüle kendi hayat tecrübesini koyan kazanır…
İstanbul gece hayatı, dünyanın en önemli metropolleriyle yarışıyor. Kulüpler, şovlar ve rengârenk eğlence dünyası Hollywoodvari ışıltısıyla magazin sayfalarına ve ekranlara sızıyor. İstanbul'un merak edilen gece kulübü Super Fabric de gogo boy'ları, drag queen'leri ve marjinal eğlencesi ile iki yıldır en çok konuşulanlar arasında.
Bir mekanın işletmecisi ve müzikleri yapan DJ'i çok önemlidir. SuperFabric'in işletmecisi Can Vural; DJ' i de Oğuz Saraç. Bu ikili muhteşem işler çıkarıyor.
SuperFabric'e gitmediyseniz mutlaka uğrayın. Super Fabric'in gogo boy'larının sahnede yaptığı duş şovu ise kaçmaz… Maslak'ta yeni bir yer keşfettim. Adı 'Craft Kitchen'. Mutlaka gidip görmeniz ve yemeklerini tatmanız lazım.
İstanbul Atatürk Havaalanı'na gidiş benim için eziyete dönüştü. Her hafta iş için uçtuğumdan dolayı neredeyse tüm günüm yollarda geçiyor. Artık bu yüzden araba yolculuğunu sever oldum.
Şimdi yazımı yazıyorum. Saat 16.20 uçağı ile Antalya'ya gideceğim ve benim saat 12.30'da evden çıkmam lazım.
Neden 12.30? Çünkü malum hafta sonu İstanbul trafiği içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Sonrasında ise kilometrelerce öteden başlayan İstanbul Atatürk Havaalanı ana giriş araç kontrolü ve ardından alana giriş kontrolü...
Bu yapılan kontrollere karşı değilim.
Bilhassa memnun da oluyorum. Hepsi bizim için... Ama ana giriş kapısındaki araç kontrolü o kadar yavaş ki... Size anlatmam mümkün değil.
Uçağını kaçıran, ağlayan, bağıran çağıran insan manzaraları dolu... Zaten uçağa git, bin, in derken günün yarısı yolda geçiyor. Böylelikle tam gün gitmiş oluyor.
Eskiden havaalanına giderken o kadar işimi hallederdim ki şimdi uçağı kaçıracağım paniğiyle tüm işlerim de yarım kalıyor.
Bu yüzden yetkililerden güvenlik görevlilerinin sayısını biraz daha artırıp kontrolleri hızlandırmalarını rica ediyorum.