Sokak şarkıcıları

İSTİKLAL Caddesi'nde sokakta müzik yapanlara bundan böyle izin yok.
Başlarına toplanan kalabalıkların terör adına "cazip" bir görüntü oluşturduğu varsayılıyor.
İnsanları koruma duygusuna kocaman alkış ama terör adına cazip olan tek yer İstiklal Caddesi değil.
Ayrıca terörün asıl amacı korku yaymaktır ve yasaklanan sokak şarkıcıları terörün amacına ulaşmasıdır.

***

Sokak şarkıcılarının davası ekmektir, şarkılarında bir sihir vardır notaların içine gizlenen.
Yaptıkları sanattır yüreklere yayılan ışık. Kimsenin karşısında eğilmeyen onurlu insanlardır onlar. İstiklal Caddesi'nin gökkuşakları.
Halden anlayan insanlar ve gerçekten sanata değer verenler, onların gitar kutularının içini asla boş bırakmazlar.
Gözleriyle "bir daha gelin" derler, cevabı gecikince mektupların eskiyeceğini bildiğim için her seferinde İstiklal Caddesi'ne yeniden gitmişimdir.

***

Onlar benim için gerçek sanatçı.
İki yıl önce İstiklal Caddesi'nde bir delikanlı mızıka çalıyordu, 20'li yaşlarda, ayaklarının hizasında bir şapka. Şapkanın içine atılması gereken bozuk para bile yoktu.
"Ekrandaki dümbeleklerin ağzının içine düşenlerin mızıka çalan delikanlının şapkasının içine düşmesi ne mümkün!" demiştim.
Şapkanın içine payıma düşeni bıraktığımda, delikanlının gözlerindeki parlayan ışık paradan ziyade sanatına olan saygıyı görmek adınaydı belki.

***

Hayatını müzikle kazanan insanların dramlarını da okuduk.
"11 aydır işsiz olan 2 çocuk babası müzisyen Erdem Topuz intihar etti." Mesele ekmek davasıydı mesele çocuklarının sefaletine dayanamayan gurur. Bu acıyı hissedebilmek için baba olmaya gerek yok; insan olmak yeterli.
Pandemi döneminde geçinmek için enstrümanlarını satanlar oldu, ya da o enstrümanlar evlerin içinde dekor olarak durdu.
Borçların ve geçim zorluğunun karşısında eli kolu bağlananların hatırını soran bile olmadı.

***

Sokakta müzik yapan insanların önlerindeki gitar kutusunun içinde sadece ekmek ve süt parası var.
Piyasada satılan kaşar peynirinin içinde neler var neler. Katı yağlar, süt diye yutturulan buzağı maması ve daha bilmediğimiz bilumum sağlıksız maddeler. Gitar çalan gençlerin alın terine gösterilmeyen saygı yıllardır ambalajla bizleri zehirleyenlere gösteriliyor. Ve hiçbir gıda yasaklanmıyor! Halk bu meselenin neresinde derseniz, sokakta gitar çalan gençler "teröre cazibe alanı" oluşturuyorsa, o gıdalarla evlere sokulan mikropları ambalajlayanlar terörün babasıdır!

Onu gördüm dün gece
Elinde gitarıyla
İstiklal Caddesi'nde
Hala inadı inat
Şarkıları ıslanmış
Bir duvarın dibinde

Beni gördü şaşırdı
Çevirmedi gözleri
Belki hala silememiş
Benden kalan izlerini

Hani bir film izlersin
Mutlu bir son beklersin
Bakınca hayatına
Artık yerim yok dersin

Yorgun kaldırımlarda
Yürürken adım adım
Bir aşkın bedelini
Tek başına ödersin
Hakkı YALÇIN

MUTLULUK TAKVİMİ
Organlarını bağışla.
Kahvenin kokusunu içine çek.
Hissettirmeden iyilik yap.
Trafikte korna çalma.
Kendini sorgula.

Ne çirkin bir laftır o; "her yerde adamın olmalı."

ÇÜRÜYEN GENÇLİK!
Ortaokul öğrencisi okul arkadaşını tuvalette bıçaklayıp öldürebiliyorsa sorgulanması gereken gerçekler vardır.
Meseleye aile eğitiminden başlayıp okuldaki eğitime kadar uzanırız. Ama en çok da sosyal medyaya dikkat çekeriz.
Bilinçaltına yüklenenler emirler yerine getiriliyorsa, birileri gençliği bitiriyor demektir.