Öncelikle şunu söylemeliyiz.
Bir çiçek nasıl tutulursa en narin yerinden.
Çocuklar da öyle tutulmalı ellerinden.
Hele 4 yaşındaysa!
Şimdi ateşin düştüğü yerde yananların bilmesi gereken gerçeklerden biri de budur!
***
Ailesi minik Leyla'nın kaçırıldığını düşünürken, o kızın fotoğrafına baktım.
Çakallara sobelendiği muhakkak!
Adını bilmediği insanların arasında nasıl korkuların içinde kalmıştır kim bilir?
O güzelim gözlerinde yaş kalmamıştır.
O minicik eller korkudan morarsa da, yine de çiçek toplamaya gidiyordur.
Yürütüldüğü taşlı topraklı yollarda.
Ya da hiç bilmediği bir ülkede.
***
Türkiye'de her yıl binlerce çocuk kayıp.
Oyunları yarıda kesilen ömürlerine bilet kesilen çocuklar.
Bazıları ülke dışına satılıyor.
Bazıları ülkemizin içinde yetkililerin gözleri önünde "sefaletin oyuncakları" olarak sergileniyor.
***
İstanbul'da yüzlerce binlerce çocuk sokaklarda dilendiriliyor.
Onlar da kayıp çocuklar.
Arkalarında gözetleyenleri var, günün sonunda hasılatı ellerinden alıyorlar.
Peki, yetkililer nerede?
Bu çocukların kimlik taramasını yapacak düzenimiz yok mu?
Onların arkalarında çakalları sorgulayacak ve tutuklayacak birileri!
Ha uyuşturucu baronları, ha çocuk katilleri!
***
Cinsel istismarların bu denli çoğaldığı bir ülkede.
Dilenci ekenomisinin en geçerli sermayesi sayılan çocuklar büyüklerin en büyük yenilgisidir.
Elleri bırakılan ya da soysuzlarına ellerine bırakılan çocuklar!
Bizim çocuklarımız.
***
Ve ne büyük utançtır ki; bu ülkede çocukları harcamanın bütün yolları açık.
Kaybolmuş bir çocuğun izini sürmekle gözler önündeki kayıp çocuklara göz yummak arasındaki çelişkiyi biri bana anlatsın.
Ben de gideyim o kayıp çocukların annelerine babalarına anlatayım.
***
Yanlışlar doğruları götürürken.
O çocukları geri getirenleri başımın üstünde taşıyacağıma ant içerim.
KARANLIK!
Evlerden birinde aniden elektrikler kesildi. Birden panik içinde annenin sesi duyuldu. "Eyvah televizyon dizisini kaçıracağım."
Odanın içinde babanın çığlığı yankılandı. "Dünya kupasını seyredemeyeceğim!"
O sırada çocukları karanlığın neresindeydi?
İkisinin de umurunda değildi.
MUTLULUK TAKVİMİ
Senin ara sıra
Yakalandığın
Sessiz harfli
Bakışların var
Yıllardır arayıp
Sende bulduğum
Güler yüzlü
Sabahların var
Gözlerin yeter de artar
İnsanı tanımak ne ki
Seni kaynaştırır bana
Adın bir soyadın iki
İkimiz de firariyiz
İkimiz de virane
Aramızda
Bir kahvelik mesafe
Kahve bahane
Hakkı YALÇIN