İngiltere'de terör olayının ardından söylenecek iki söz var.
Önce "yürekten geçmiş olsun." Sonra, "Herkesin bumerangı kendine dönüyor!"
***
Görüntülerdeki dramı izlerken aynı acıyı hissediyoruz.
Çünkü bu sahneler bizlere tanıdık.
Ama soysuz politikanın bizdeki teröre yabancı kaldığını biliyoruz.
O İngiltere ki; sinsi siyasetin perde arkasındaki krallıktır.
O İngiltere ki; ülkemizde olsun, Ortadoğu'da olsun yapılanlara tek kelime etmeyen kapitalizmin babasıdır.
Amerika'nın uydusu!
***
Dünyanın en anlamlı savaşı barış üzerine olmalıydı. Bunu en iyi biçimde 60'lı yıllarda gördük. İzin vermediler.
Çünkü onların gözünde barış hiçbir zaman para etmedi. Öyle bir dünya yarattılar ki, silahları bile yetmedi de, daha gelişmiş olanlarını icat ettiler.
***
Beyrut, 60'lı yıllarda Avrupa'nın turizm başkenti gibiydi.
Sonrasında silahsız evlere yağmur gibi indi ölümler.
Patlayan bombalar, sefalet ve acı.
Kimler zengin oldu bu siyasetten?
Silah tüccarları, petrol gözlüler!
En çok da, "Ortadoğu'daki çocuklar öldürülmek için doğmuştur" diyen Amerika ve Rusya!
***
Bugün Amerika uçaklarımıza teknolojiyi yasaklıyor.
Mültecilere izin vermiyor. Peki, Amerika Ortadoğu'da ne arıyor?
Dünyanın bir ucundan Afganistan'a asker yolluyor, Irak'ın kanını emiyor.
İngiltere'ye ve diğerlerine de payını veriyor. Yetmiyor, Ortadoğu'da terör örgütlerine silah veriyor.
Her evde ölü çocuk fotoğrafları!
Nice anne hala kayıp çocuklarının eve dönmesini bekliyor.
Amerika, Rusya ve Avrupa ülkeleri de bu dramı seyrediyor.
***
Bizleri yedi kat yalnızlığa terk edenler, hala gerçeği fark etmiyorlar.
Bombalara ve kurşunlara siper olmaktan yorulan insanlarız biz. Irak, Filistin ve Suriye'deki çocuklar gibi.
Bir şaka değil terör.
İngiltere üzerini silkelese, kaç milyon insanın günahları dökülür acaba?
Amerika, Rusya ve diğerleri ölümlerden beslenmenin cehennem krallığından ne zaman vazgeçer?
Sanırım hiçbir zaman.
Çünkü onların ellerindeki silah rezervleri ve Ortadoğu'daki çocukların lokmalarına bile göz diken siyasetleri buna izin vermez.
Onlar günahlarını koyacak yer bulamıyorsa. Yarının dünyası bugünleri bile aratacaktır!
Ölüm sanatçıları
Dizilerin zibidilerine her gün ne idüğü belirsiz haberlerle sayfalarını açanlar.
Gerçek sanatçıları ancak öldükleri zaman haberlik buluyorlar.
Üstelik hepsi huzurevinde ölüyorlar.
Yeşilçam sinemasının Nimet Alp'ini kim tanısın?
Onların isimlerini ve resimlerini öldürenler, ölüm haberiyle sanata olan borçlarını mı ödüyorlar? Geçiniz!
Mutluluk Takvimi
Anlatılan bizim
Hikayemizdir
Sevda tarihinden
Adı silinmez
Anamız ağladı
Çaresizlikten
Bu acıyı bizden
Başkası bilmez
Ben sende ahrete
Ulaşmalıydım
İkimize kıydı
Bu kahpe kader
Rüzgarda uçuşan
Yapraklar gibi
Sen benden perişan
Benden derbeder
Hakkı YALÇIN