Üzerinde Kayserispor formasıyla küçücük adam (!) bir çocuğa saldırıyor.
Sebebi; çocuğun üzerindeki Fenerbahçe giysisi.
Çocuk korkuyor ve ağlamaya başlıyor. "Döverler baba!" diyor.
Bir hayvanat bahçesinde hissediyor kendisini.
Parçalanma hissini dorukta yaşıyor.
Babasına sarılıyor umutla.
Baba çocuğunun kafesi.
Baba çocuğun tek güvencesi.
Çünkü o çocuğu koruyacak yasalar bile sizlere ömür!
Küçücük adam (!) saldırısını sürdürüyor.
Kalıbından utanmıyor.
Mahallenin kabadayısı ya, ruhundaki zorbalığı dışa vuracak her hal kendisinde mevcut.
O çocuğu eline geçirse neler yapacağının anonsları dilinde, belinde, elinde.
Bedeninin her yerinde.
Böyle insanlar da ülkenin her yerinde!
Nereden nereye geldik.
Çocukların hiçbir yerde güvende olmadığı bir ülkeyiz artık.
Bırakın futbol sevgisini insanlığın bile yerlerde süründüğü bir toplum olduk.
Yakında babayı da döverler. "Sen kendi şehrinde niye çocuğuna Fenerbahçe forması giydiriyorsun?" diye.
Daha bitmedi.
İstanbul Ataşehir'de ünlü bir kebapçının oyun odasına giren bir zalim, oynayan çocukların üzerine asit döktü.
Yaralanan çocuklar hastaneye kaldırıldı.
3.5 yaşındaki bir çocuğun kör olma tehlikesi sürüyor.
Ve ne gariptir ki, güvenlik kameraları bakımda olduğu için, o zalimin görüntüsü elde mevcut değil.
Potansiyel katilin hayatı da kebap!
Ne utançtır ki, böyle adamlar ülkenin defineleri.
Hazine sandığından çıkan ve kollanan özel adamlar.
Onların beslenmesi için 24 saat canlı yayın yapılan acımasız ülkenin gözbebekleri.
Bu ülke katledilen insanlar için "ohh!" çekenler ülkesi değil mi?
Saygı duruşunda bile saygısızlık edenlerin cenneti değil mi?
Ahlaksızlığa, vicdansızlığa konsomasyon yapılan güzelim ülke.
İlacımız yok.
Umuttan, huzurdan ve adamlıktan söz etmenin de alemi yok artık.
İnsanlığımızı kaybettik.
Hükümsüzdür!
Bu kadar basit
Adana'da 37 yaşındaki bir başka çakal, müşteri olarak gittiği kafeteryada çalışan 17 yaşındaki kızı kaçırıp tecavüz ediyor.
8 ay boyunca işkenceyle fuhuş yaptırıyor.
Yakalanan çakalın 2 öz kızına da cinsel istismardan işlem gördüğü ortaya çıkıyor.
Böyleleri hakimin karşısına kravatla çıkar. Ceza indirimini alır ve yoluna devam eder.
Her şey bu kadar basit!
Mutluluk Takvimi
Demlenir bende acın
Gurbeti evim sandım
Gözlerim susuz çeşme
Ağlamaktan usandım
Sürgünde can gibiyim
Başımda türlü dertler
Sırtımdan vurdu beni
Dost sandığım namertler
Selam söyle ölüme
Baş eğmedim zulüme
Meşaledir yüreğim
Tutuşturdum elime
Hakkı YALÇIN