Servis şoförü gaza bastı ve minibüsün altında kalan Doğa öldü.
Gazetedeki başlığa baktım. "Herkese ders olsun!"
Ders olması gereken konu, 8 yaşındaki Doğa'nın bindiği servis aracındaki hostes yokluğu.
Hostesin yokluğundan alınması gereken ders için 8 yaşındaki bir çocuğun ölmesi mi gerekiyordu?
Çocuklarımızın canıyla alınacak bir ders varsa.
Yazıklar olsun.
Alacağımız dersleri çocuklarımızı kurban etmeden alalım.
O servis şoförünü gözaltına alan sisteme gerçek suçluyu işaret edelim.
Hostessiz okul servisine yol veren okul müdürünü.
Eğitimin sorumluluk alanına öncelikle çocuklarımızın canı dahildir çünkü!
"Şu yükü taşır mısın?" diye sormuşlar devekuşuna "Ben kuşum" demiş "O halde uç da görelim" demişler.
Cevap: "Ben deveyim!"
Bütün okul müdürlerine sormak lazım.
Siz eğitimci misiniz?
Tüccar mı?
Çünkü son yıllarda ticaretin, eğitimin önüne geçtiği bir sistem üretildi.
Çocuklarımızın can güvenliğinden ve eğitiminden sorumlu olması gereken okul müdürlerinin, servislere gösterdiği özeni çocuklarımıza göstermediğini görüyoruz.
Servislerin oluşumundaki karar merci okul müdürleriyse.
Oluşacak felaketlerin sorumluluğu da onlara ait olmalı.
.
Hayattan ders alacağımız çok şey var elbet.
Ama bedeli canla ödenen derslerin okullarda ve servis araçlarında öğrenmekten daha büyük utanç olamaz.
O başlığı atan gazete için de.
Servis şoförleri ve okul müdürleri için de!
8 yaşındaki Doğa Bozacılar'ın annesinin
acısına hiçbir ders teselli olamaz çünkü!