Türkiye büyürken, ahlaki değerler küçüldü.
Ne acıdır ki, analar babalar çocuklarına iyi insan olmayı öğütlemekten uzak artık. "Parayı bulun çocuklar!"
İyi insanların ceplerini boşaltın, yürek zenginliği çıkar.
Kötü insanların ceplerinden para çıkar, bıçak çıkar, haram çıkar.
Mazeretleri hazırdır. "Aman canım ne çıkar bu ihaleyi de cebe indirdiysek!"
Elde kalan son kuşlar, mahallelerinde "yeşil alan" istiyor.
Ama şehrin her yanına koca koca binalar dikiliyor da, yeşilliğin ocağına sadece incir ağacı dikiliyor.
Bizim ağaçlar arasındaki gecekondularımız, sükseli reklamlarda milleti aptal yerine koyarak satılan sükseli dairelerden bin kere sağlıklıydı.
Komşuluk da caba!
Ayrımcı ama bir o kadar da adaletsiz bir siyasete kurban oldu halkımız.
Şimdiki toplum, geçmiş toplumdan neler çaldığının farkında mı acaba?
Eskiden tatlı dil yılanı deliğinden çıkarırdı. Şimdi yılanların deliklerinden çıkma şartları da değişti.
Birbirini tamamlayan insanların iltifatları da harika. "İlaç gibi geldi, engerek bakışların!"
İstanbul'da trafiğe çıkın.
Emniyet şeridini kullananları, her türlü kuralı ihlal edenleri sürüsüne bereket göreceksiniz.
Üstelik bunlar, yaptıkları çakallıkların arkasında duruyorlar. "Ne olmuş?"
Ben de camı açıp, onlara haykırıyorum. "Yok başka bir İstanbul.
Git kendine orman bul!"
Ne elektronik mühendislik, ne bilgisayar uzmanlığı.
Şimdi en değerli meslek koruma.
Statlara, kampüslere bile silahlı korumalar yerleştiriliyor artık.
Korkulacak bir ülkede yaşıyoruz.
Kötüler iyilerin hakkından geldiler.
Bir daha asla gitmezler!
Böyle bir ortamı nerede bulabilirler ki!
* * *
ANNE VE ÇOCUK
Adana'da bir anne, aldığı bisikleti beğenmeyen oğluna tokat atıyor.
12 yaşındaki çocuk, polisi arayıp, "Annem beni dövdü" diyor.
Eve polis geliyor, anneyi gözaltına alıp, çocuğu yurda yerleştiriyor.
O annenin hatasını anlaması için ağır bir bedel.
O çocuğun bir anne tokadına hak araması daha derin bir konu.
Zaman değişirken, anneler ve çocuklar da değişti artık.
O çocukla annenin arasındaki boşluğu kim dolduracak onu merak ediyorum.
* * *
Namuslu yoksulluk şerefli bir şeydir.
* * *
Parklarda kuşların insanları beslediğini görünce, zamanın ne kadar kötü olduğunu anlıyoruz!
* * *
22 Mayıs 2013
Mutluluk takvimi
* * *
Bazen sevdalar
Yalnız başına yürür
Aşkı kalan değil
Giden öldürür
Lanetliyim yüreğinde
Dünya durana kadar
Devam et ahlarına
Canımı alana kadar
Şimdi ardımızdan
Ağlayan zaman
Ayrılığın son izlerini de
Nasılsa siler bir gün
Bu haksızlığın bedelini
İkimiz de öderiz
Pişmanlıkla bakarken
Bıraktığımız izlerimize
Gözlerimizde yaşlar
Harika bir masaldı deriz
Yazık olan sevgimize
Hakkı YALÇIN