Bir hakem futbolun önüne geçiyorsa. O maçın anlatılacak hiçbir şeyi kalmamış demektir.
Berbat bir kırmızı kart, uzatmaların uzatmasında gelen tartışmalı bir penaltı.
Ve Fenerbahçe'yi çaresiz misafir haline dönüştüren bir hakem.
Dün gece Fırat Aydınus'un gecesiydi. Kara gecesi.
* * *
Caner'in kırmızı kart gördüğü pozisyon, hakemliğin kötürüm anı.
Caner'e yapılan bir faul var, hakem devam diyor. Caner'in rakibe ve hakeme yönelik görünürde fiziksel bir hareketi de yok.
Kendi kendine söylenmiş olma ihtimali var ama öndeki rakibi geri dönmüyor bile.
Herkes elini vicdanına koysun.
Bir futbolcu bu durumda sahadan atılıyorsa, maçlarda futbolcu kalmaz.
Fırat Aydınus, güven vermeyen hakemler listesinde bende 1 numaradır.
Kasımpaşa'nın Süper Lig'e çıktığı Adanaspor maçındaki Fırat Aydınus'a bu ülkede bir daha maç verilmezdi ama verdiler.
Böyle günler için belki.
* * *
Futbola gelince.
İki teknik adamın da birbirini iyi okuduğu, kaybetmemek üzerine kurulu bir maçtı.
Orta alan kalabalık, çift hatlı savunma ve rakibin arkasına atılan toplarla pozisyon yaratma isteği.
Hakemin dengeleri bir anda değiştirmesinden sonra öne çıkan takım Eskişehirspor oldu.
Maç boyu çok net pozisyonları hovardaca harcadılar.
* * *
İkinci yarının başında Fenerbahçe kalesinin önü "farklı yenilgi" kokuyordu ama. Bir gerçek var ki, büyük takımlar beyaz bayrak asmaz.
Bir anlık başkaldırı, yerde yatarak topa müdahale eden Kuyt'la başladı, Sow'un harika golüyle noktalandı.
Fenerbahçe adına gecenin en büyülü anı buydu.
* * *
Sonuç olarak...
Şartlara bakıldığında, dünkü beraberlik Fenerbahçe adına galibiyet muamelesi görebilir.
Ama Fırat Aydınus, vicdanıyla bakanların yüreğinde hakem muamelesi göremez.