Tam 11 kez ulaştığını sandığı ama ulaşamadığı bir kupa.
29 yıldır beklenen bir düş.
Finalleri sürekli kaybetmekle dolan hüzün müzesi.
Ve nihayet o kara masal bitti.
Hafıza bankası dün gece kupayla ilgili tüm hesapları sıfırladı.
* * *
Kupa daha ilk dakikada Caner'in golüyle rengini belli etti.
Atılan her golde Alex'in işçiliği var. Fenerbahçe'nin varlığının yankısı en çok onun ayaklarından duyuldu. Attığı gol de kendisiyle uğraşan kompleksli beylere atılmış sayılmalı.
Dün geceki Alex, Galatasaray maçının faili Aykut Kocaman'a ders niteliğindeydi zaten. "Alex sahadaysa, Alex oynar!"
Bunu anlayabilmek için, kupa finalini beklemeye gerek yok.
Başkalarından akıl almayan bir teknik adam olmak yeterli.
* * *
Dün gece Fenerbahçe beklenen oyununu oynadı.
Bursaspor beklenmeyen biçimde oynadı.
Bursasporlu futbolcular davayı maçın başında düşürdüler, eğilip almaya teşebbüs bile etmediler.
Gecenin öne çıkan isimleri, ciddiyeti ve diriliğiyle Bekir, enerjisiyle Caner ve Cristian.
* * *
Sonuç olarak...
Fenerbahçe takımı, Mayıs'ın can üşüten yanına inat, sezonu görkemli bir kupayla kapadı.
Fenerbahçeli çocuklar, 29 yıldır bu kupayı bekleyen babalarından daha talihliydi.
Düşündüm de...
Hiçbir kupa, mazinin yükünü bu kadar hafifletemezdi.