FENERBAHÇE'nin Alanya karşısında kazanma şartlarının futbolla yakın ilişkide olmadığını söylerken, Mourinho'nun galibiyeti kriter alan anlayışının risklerini de inkar etmeyelim. Bu kez maçı ilk yarıda koparan bir takımın ikinci yarıda dönen topları saldırı hamlesine dönüştüren Alanyaspor karşısındaki halini görmezlikten gelmeyelim.
***
Her şeye rağmen kazanmaktan güç alan takımın yolculuğuna da iyi bakmak gerekiyor. Çünkü Fenerbahçe'nin harika bir fikstürü var. O yüzden takımda kalbinden yola çıkan futbolculara ihtiyaç var. Gol yemese de takımda savunmanın ağırlık yaptığı gerçeği göze batarken Skriniar'ın fizik yapısıyla futbol kimyası arasındaki çelişki dikkat çekici. İrfan Can Kahveci'nin yedek kaldığı bir takımın orta alanında sanırsınız sihir var. Talisca'nın attığı gol dışında hazır olmadığı apaçık ortadayken Dzeko'nun dışında parmakla gösterilen adam yok.
***
Haftanın olayı Adana Demirspor'un Galatasaray karşısında sahadan çekilmesi.
Sağlık sorunları ve tabiat şartlarının dışında bir maçın her biçimde tamamlanması gerekir. O yüzden bir takımın sahadan çekilme şartlarının da sorgulanması zorunludur, takımı sahadan çeken yöneticilerin de. O penaltıyı iptal etmeyen hakemin de bu topraklardan defedilmesi insanlık yasasıdır!
***
Ne yazık ki futbolun adalet adına yazılacak hiçbir şeyi kalmadı. Aydınlık yollar yıllar önce tutuldu. Kabadayı teknik adamlarla, düdüğünü satmış hakemlerle, trollerle beslenen yöneticiler ve korkudan dili tutulan yorumcularla. Dibe çökerken bile yükselen çirkinlikler ülkesinde bahis baronları, kara para kasaları "yönetici kimliğiyle" futbola monte edilirken, dünyanın gözüne soktuğumuz bu "kara final" bir gecede yaratılmadı.
Hani elmaya kurt girmiştir de her şeyi kemirir ya işte öyle bir şeydir yolda kalmak.
