Kendi için küçük küçük bir çok maç barındıran, çok keyifli bir 90 dakikaya şahit olduk. Süper Lig'in hiç kuşkusuz en pozitif iki takımıydı Beşiktaş ile Trabzonspor.
Topu öne taşımak üzere kurgulanmış taktik ve kadro yapılarıyla, büyük maçların sıkıcı ve temposuz olma özelliklerinden ayrılan takımlar vardı sahada.
Şenol hoca radikal düşüncülerini cesaretle koydu sahaya. Beşiktaş gibi orta sahayı hızlı geçtiğinde rakibini şaşkına çeviren bir rakibe karşı Colman'ı da katarsak, beş hücum özellikle oyuncu ile çıkması, taktik disiplinine duyduğu güveni yansıtıyordu.
Her dakika bunun meyvelerini yedi. Siyah – beyazlı takımın kaçırdığı gollere baktığınızda, Trabzonspor'un tabelayı "sıfırda" tutması maç öncesi planlarda pek mümkün gözükmüyordu.
Querasma'dan yoksun yapısıyla, Beşiktaş hepimiz için kapalı kutuydu.
Viyana'daki kontra ataklarla gelen galibiyet sorunları küçültmüş gibiydi. Ama dün sahada görüldü ki, Portekizli olmadan, Beşiktaş takımı daha kontrol edilebilir bir hale geliyor.
Forvetlerinin yaratıcılıkları ve yetenekleri sınırlı olunca, pişiren oyuncunun kıymeti net bir şekilde ortaya çıkıyor.
Guti'nin topu kullanacak takım arkadaşı bulamaması bir tarafa, ön bölgedeki diğerlerinin sanki yokmuş gibi istatistiklere geçebileceği bir görüntü vardı. Öne çıkan bir rakip bulmadıkça, Beşiktaş'ın duran toplar dışında pozisyon şansı da kalmamış gibi.
Ligin eksenini tekrar yerine oturduğunu görerek, sezonun heyecanına sıfırdan başlıyoruz.