Başbakan Tayyip Erdoğan, (21 Kasım'da) Irak'taki son gelişmeleri Irak'ın iç savaşa sürüklenmesi olarak değerlendirmiş, meselenin bir petrol savaşı olabileceğine değinmişti.
Başbakan'ın 'petrol' atıfı, Maliki ile Barzani arasındaki çatışmanın temelindeki nedene işaret ediyordu.
Genel Yayın Yönetmenimiz Ergün Diler, günlerdir bu hayati konuyu köşesinde irdeliyor. "Konuşulanlara bakmayın, şeytan detayda gizlidir" notları veriyor. Evet, Türkiye'nin gelecek planlarında, çok önemli noktaya gelen 'Kuzey Irak ve petrol' gerçeğine bir notta ben eklemek istiyorum.
Resmi bir açıklama olmadığı halde Ankara ile Erbil arasında, Bağdat Hükümeti'nden bağımsız petrol boru hattı anlaşmaları olduğu, petrol savaşlarının tetikçisi konumundaki İngiltere tarafından gündeme özellikle sokulmaya başlandığına tanık oluyorduk.
2 KASIM 2012 tarihinde çıkan, dünyaca ünlü İngiliz Economist dergisinin, analiz adı altında özel istihbarat kokan şu yazıya dikkatinizi çekerim: "Kürtler bugün merkezi hükümet tarafından kontrol edilen boru hatlarından günde 200 bin varil petrol ihraç ediyor. Bölgesel Kürt Yönetimi Petrol Bakanı Aşti Havrani, Türkiye'ye kendilerine ait olacak bir boru hattı inşa etmek istiyor. Bazı Türk yetkililer, Kuzey Irak'ı Türkiye'ye ticari açıdan bağımlı kılmaya çalışıyor.
Türkiye şimdiye kadar Kürtlere sadece tankerlerle petrol ihraç etme izni verdi. Kürtlerin boru hattına onay alabilmesi için Irak dışındaki Kürt ayrılıkçılığına karşı Türkiye'yle beraber set çekmek zorunda.
Irak Başbakan Yardımcısı Şehristani dedi ki:
Ortada inşa edilmiş bir boru hattı yok.
Ancak Türkiye hükümetinden bunun kesinlikle olmayacağına dair net bir taahhüt almadığımız takdirde, Türk şirketlerinin Irak'ta daha fazla yatırım yapmasını teşvik etmeyeceğiz."
ÖĞÜTÇÜ' NÜN FREKANSI
Dünyaca ünlü enerji uzmanı
Mehmet Öğütçü'nün, önceki günlerde Milliyet gazetesine verdiği röportajda, Ortadoğu'da stratejik dengeleri değiştirecek noktaların koordinatlarını veren açıklamalarına dikkatlerinizi çekmek istiyorum.
Yorumları şöyle: "Dünyanın yeni ekonomik süper gücü olma yolundaki Çin'in ve Hindistan'ın petrol ve doğalgaz talebi süratle yükseliyor ve tedarik için bu ülkelere Ortadoğu, Körfez ve Afrika'ya yoğun şekilde yükleniyorlar. Çin bizim hesaplarımıza göre 2030'a kadar günde 13 milyon varil ithal etmek zorunda. Ve bunun da çoğu Ortadoğu ve Afrika'dan gelecek.
Dolayısıyla Çin de kendi siyasi ve askeri gücüyle artık Ortadoğu ve Afrika'da daha etkin olmanın yollarını arıyor.
Dolayısıyla, Türkiye hem Orta Asya'da hem Ortadoğu'da Çin'le ya birlikte çalışmak ya da çatışmak zorunda kalacak.
Çin'le ticaret hacmimizin 24 milyar dolara fırlaması, Orta Asya üzerinden Türkiye'ye oradan da Rotterdam'a uzanan modern 'İpek Demir Yolu'nun inşası ilişkilerimizi kökten dönüştürecek ve çok büyük bir yeni ekonomik alan yaratacak Avrasya ve Ortadoğu'da.
Türkiye'nin enerji gereksinimi 5 yılda ne kadar artar?
Dünyada Çin'den sonra enerji talebi en hızlı artan ikinci ülkeyiz.
Türkiye'nin "yumuşak karnı" enerji. Mademki hedef 2023'te dünyadaki en büyük 10 ekonomi arasına girmek, o zaman bu hızla artan talebi karşılamak, sanayimizin uluslararası rekabet gücünü artırmak, yaşamsal önemde.
Irak'ın Kürdistan Özerk Yönetim Bölgesi'nden 10 milyar metreküpe varan gazının getirilmesi de yine Bağdat'la siyasi riskler göze alınabilirse mümkün.
Kürt yönetiminin nihai amacı, giderek artan üretimini eğer mümkün olursa Türkiye üzerinden bağımsız boru hatlarıyla hem Türkiye'ye hem de ötesinde başta Avrupa'ya göndermek.
Ankara ne yapıyor bu durumda?
İlişkilerimizde Irak'ın tamamı çok önemli. Onun içindir ki Ankara uzun yıllardır mümkün olduğunca Bağdat'la, Erbil'i idare eden bir ince çizgide yürümeye çalıştı. Ama görüyoruz ki şimdi, bir tercihte bulunmak zorundadır'' İlginç değil mi?
SONUÇ:
Stratejik gelişmeler, ERBİL -CEYHAN arasında yeni bir petrol ve gaz hattı kurulmasının hayati önemde olduğuna işaret ediyor.
Bu hat en çok İran'ı ve Irak Başbakanı Maliki'yi rahatsız eder.
Yüzyıl önce İngiltere-Fransa'nın cetvelle çizdiği harita muhakkak değişecektir. Yeni Türkiye, Irak üzerinden geleceğinin haritasını çizmeye çok yaklaşmıştır.
Ve İngiltere ile Avrupa bu kez ürkiye'nin önünü kesemeyecektir.