Trabzonspor'un Mersin karşısındaki futbolu 'amaçlanan' olmasa da ön alanda hiçbir şey yapmayan takımın yerine başka bir takım gelmişti. Bugüne kadar sadece 3 kez topla buluşturulan Cardozo'yu, Soner ve Mehmet sürekli besledi. Özellikle Salih Dursun oyundan kopmadı, orta alandaki kesici rolünün yanında ileriyi de destekledi.
Medjani stoperde mükemmeldi.
Kendisine çok fazla görev düşmese de çok basit pozisyonlarda topu ileriye harika çıkarttı; evelemeden gevelemeden. Bu da şunu gösteriyor.
Medjani stoper. Bosingwa da.
Yani futbolcuyu gerçek yerinde oynatacaksın.
Başka yere sürüp, öldürmeyeceksin!
Duran bütün topların Mehmet Ekici'ye kullandırılması kararı maçın en doğru işlerinden birisiydi.
Waris'in iki kafası vardı. Ve iki gol... Kaldı ki maçı çözen de duran toplardı. Mersin'in kazandığı penaltıda, Zeki Yavru'yu fark ettiniz mi bilmiyorum?
Fatih'ten dönen topa kendi tuttuğu futbolcu vurdu. Döndü, bir daha vurdu. Zeki, Trabzonspor'da oynadığının farkında bile değil!
Belli ki aklı başka yerlerde...
Trabzonspor güzel bir galibiyet aldı ancak sorunlarını da yazalım. Öncelikle maçın şekillendirdiği oyuna bürünüyor. Oyunu forse etmek yerine kendisi oyunun şekillendiği şartlara göre futbol oynuyor.
Oysa Trabzonspor topa ileride daha fazla sahip olduğunda (bu maçtaki gibi), rakibi baskıyla boğduğunda ve gol bulduğunda oyunu şekillendiren taraf olur. Kapanarak gol amaçladığında istediği oyunu sahaya yansıtamayınca gerilirip, özgüvenini kaybediyor. (Önceki maçlardaki gibi) Futbolculara tavsiyem ise... Rahat bir nefes aldınız.
Ancak bu maçı ve diğerlerini izleyin.
Neyi yapıp neyi yapamadığınızı görün.
O zaman güzel günleri hep birlikte yaşarsınız, yaşatırsınız.
MAÇIN EN iYiSi MEDJANI
Gerçek yerinde mükemmel oynadı.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ ZEKİ YAVRU
Belli ki aklı sahada değil başka yerlerde.