Bu yazımı 17 Nisan'da kaleme alıyorum. Yayınlanması Salı gününü bulur. Bu notu düşmemin nedeni ise, tarihi bir belge kaleme alacağım için değil, sadece o güne kadar ortada işlediğim konunun zerreciği kalmayabilir de ondan!
Çünkü konum, patlayan yanardağ ve ülkemize gelmekte olan kül ve lav zerrecikleri… İki şekilde endişeliyim; Bir, oda spreyi sıkıldığında bile nefes alamam, kaldı ki partikül dolu bir atmosferde ne halt edeceğim? İki, kardeşim pilot ve sürekli bu memleketler üzerinde uçup duruyor… Hemen bizim oğlanı arıyorum, bilgilendiriyor; Önce Discovery Channel'da yayınlanan 'uçak kazaları'nı izlememi öneriyor.
Tam da bu olayı anlatan bir bölüm varmış.
1980'lerde galiba, bir uçağın havada bilinmeyen bir nedenle aniden motorları durmuş.
Süzülmeye başladığında (burada soruyorum, yere doğru değil mi oğlum diye, kardeşim hayır abla havaya doğru diye dalgasını geçiyor) her neyse uçak yere çarpacakken motorlar yeniden çalışıyor ve kurtuluyorlar.
Olayın sebebi, işte bu volkanik küllerin motorlara girmesiymiş. Süzülme sırasında giren hava akımı ise motoru temizleme işi görmüş.
Bu yüzden aletler yeniden çalışmış! Bir de o tarihten sonra pilotların el kitapçıklarına madde eklenmiş. 'Volkanik araziler üzerinde dikkatli uçunuz!' Kardeşime bu kez, 'volkanik bulutların İstanbul'a gelme ihtimalini' soruyorum, halkımı uyaracağım. 'Senin yazı çıkana kadar dağılır canım, halkın da sen de merak etme" diyor.
Telefon kapanana kadarki soru -cevap da şöyle; "Peki oğlum bunlar önüne çıkarsa dikkatli kullan" "Abla bu bulutlar 18 bin fitte filan olur, biz zaten 35 bin fite çıkıp gidiyoruz" "THY'ye söyle aman seni oralara yollamasın bu aralar!" "Yok ben yarın Amerika'ya uçuyorum" "Daha güneyden dolaş oğlum, Azor adalarının üstünden filan, sakın İngiltere üstünden gitme" "Evet abla öyle yapacağım" "Sen yine de yavaş git,
bakına bakına…"