Selda abla, şükürler olsun ailevi problemim yok ama ya ülkem? Bana sorarsanız kırsalda yerleşmiş kendi halinde yaşayıp giden sevgi dolu, mutlu aile tadında bir ülkem olsun isterdim...
Gözün alabildiği tarlamızda buğdayımız, bahçemizde domates biberimiz... Yalnız kileri biraz büyük tutardım ki ürünün fazlasını yoksul komşularımla paylaşabileyim. Hele ineklerim danalarım kuzucuklarım...
Bırakırdım bana düşmanlık edenler sanayileşsin, dünyayı açlık ele geçirince ürettikleri metal yığınları yiyecekler nasıl olsa... Yalnız çocuklarımdan bir ikisine bilişim teknolojisini öğretirdim ki oturdukları yerden para kazanabilsinler. Onun dışında banka yok, kredi kartı yok, sigorta zeten kendinsin... Böylece sevgili muhtarımızın ve heyetinin işi hafifler o da çoluğuna çocuğuna vakit ayırabilirdi ne güzel. Rumuz; Tekirdağlı
S.U. CEVAP; Haklısınız, hayatlarımızı ne kadar sadeleştirirsek, mutluluğumuz bir o kadar artar.
ONA DA ACIDIM
Bir kadın erkeği rezil de eder vezir de Selda hanım. Işın Karaca o kadar uğraştı adamı vezir yaptığını sandı ama başaramadı. Aslında adama acıdım.
Allah kimseyi düşürmeye görsün, düzelmesi zordur. Sağlam irade ister ki o şartlarında irade umuda bağlı gelişir. Ama genlerinde beleş yaşamak varsa kendini tutamayıp yeniden dolandırmaya devam edersin. Yine de Allah evlatlarımızı çaresiz bırakıp kimseye muhtaç etmesin. Rumuz; Bir anne
S.U. CEVAP; Bugün okurlarım bana söyleyecek söz bırakmamışlar. Aynen katılıyorum canlarım.