Bebeğin doğumu ilahî bir mucize,
doğasındaki sancı kaçınılmazdır!
...
Ama şüphesiz;
"Mucize isteyen, sancıya da
razı olmalıdır!"...
...
"Çözüm Süreci"nin de, kimsenin
önceden tahmin etmediği bir anda,
umulmadık şekilde zuhur ediveren
bir "mucize" olduğunun özellikle
altını çizmek gerekir!
...
Böyle "mucizevî" süreçlerde
kafaların karışması ve çeşitli sancılar
yaşanması da bir ölçüde normaldir!
Hiç yaşanmaması anormal olurdu...
...
Gözden uzak tutulmamalı ki bu süreç,
ülkede İstiklal savaşından sonraki en
mühim süreçtir...
...
Sürecin sancısının partilerin bünyesini
sarsması da normaldir...
Olumlu sonuçların bazı partilerin
varlık sebebini ortadan kaldıracağı,
bazılarını da tamamen ufaltacağı
aşikârdır!
...
Gemilerde panik başlamıştır!
...
Yıllardır terörü pompalayanlar için
yaygın teşhis olan "dış mihraklar"
tabirinin yerini, maalesef bu panik
yüzünden neredeyse yeni bir kavram
almak üzeredir; "İç Mihraklar!"...
...
Habercilere klâsik sorudur;
Trafik kazasına rastlasan, önce
çekim mi yaparsın yoksa yaralıyı
kurtarmaya mı çalışırsın?
...
Söz konusu olan "insan hayatı" ise
yanıt kendiliğinden bellidir...
Bunun aksine bir görüş ileri sürenin
insanî vasıflarından kuşku duyulur!
...
Siyasi Partiler de şu an, tam da böyle
bir sualin muhatabıdırlar;
Parti çıkarı mı?
Ülke menfaati mi?
...
Bir yanda ölüm, acı, gözyaşı...
Diğer yanda ise 'barış ümidi' varsa...
Tercih, elbette;
"Sürecin desteklenmesinden"
yana olmalıdır...
...
Partilerimizi, uzaydan gelen insanlık
dışı varlıklar idare etmediğine göre!