Merhaba Jale Abla, ben 29 yaşında evli bir kadınım. Eşimi sevmeme rağmen anlaşamıyoruz. Beni o kadar çok kırdı ki, artık içimde ona karşı bir şey kalmadığını hissediyorum. Onun için yaptıklarımı görememesi beni çok üzüyor. Maddi durumum çok iyi olmasına rağmen boşanma kararını kızım için erteliyorum. Kızım babasına çok düşkün. Bu beni çok etkiliyor. Daha fazla kendimi yıpratmak istemiyorum ama çocuk için bu evlilik yürür mü bilmiyorum. Aşırı sinirli oldum ve kızıma sağlıklı bakamıyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Siz bana ne önerirsiniz? Şimdiden çok teşekkür ederim. Rumuz: Papatya
Sevgili okurum, her şeye rağmen eşini sevdiğin belli. Boşanma kararını tek başına alma gibi bir hakkın yok. Çünkü aranızda kızınız var. Ve babasıyla büyüme hakkına sahip. Bu yüzden sorunlarını çözmek için biraz daha çaba sarf etmeni istiyorum. Ama bu tek taraflı olamamalı. İkiniz de birbirinizin istediği gibi olamayabilirsiniz. Ama aranızdaki saygıyı ne olursa olsun korumalısınız. Bu geleceğiniz için çok gerekli. En hayırlı kararı almanız dileğiyle...