***
Hepimiz görüyoruz. Trafikte kırmızı ışıklarda kurallara uyan insanlar otomobilin içinde yeşil ışığı bekliyor. Başka bir sürücü geliyor, herkesin hakkını gasp edip en sağ tarafta kendi şeridini icat ediyor.Onca insana "ben sizlerden farklıyım" diyor. Aslında "bu ülkede birçok pisliğin sebeplerinden biriyim" diye bas bas bağırıyor.
Nasılsa ruhsatsız silahları var.
Kendilerine yan bakanların kafasına iki kurşun sıkarlar iki yılda da dışarı çıkarlar.
Bencil ve küstah olmayı ayrıcalık sayanlar alçak bir ruha sahip oldukları için insanlara yüksekten bakarlar.
Ve o kadar çoklar ki, hepsinin kafalarına kırmızı ışıkta birer yumurta atmaya kalksak, tavuk çiftliğimiz olsa nafile!
***
İyiliği ibadet sayanların yerini kötülüğü kudret sananlar aldı, sanki kötülere bağışlanmış bir hayat oldu bu dünya.Hele bir de zenginse kim tutar onları!
Kaç zengin "mesleğim insan" diyor!
Yeni moda terazilerde bile kötülüklerin ağır bastığı kefeler para ediyor artık.
***
Bir sohbette adamın biri sürekli olarak bencil zenginlere takıldığım yazıları öne sürüp, "zenginlerden ne istiyorsun?" diye sormuştu da cevabım netti, "önce iyi bir insan olmalarını istiyorum!" Karşı soru; "onlar insan değil mi?" Karşı cevap; "insanlığı başkalarından esirgeyen her canlıya insan diyemem!" Adam paranın savunma avukatıydı."Parası var diye onların birilerine yardım etmesi zorunlu mu yani?" "Hayır" dedim, "onurlu insanlar yaralarını ıslanmış ekmekle sarıyor. Bal tutan parmağını yalar diyen zenginler de on birinci parmağını arıyor." Sonra da noktayı koydum; "küstah ve bencil zenginlerin kansızlığında senin gibilerinin de parmağı vardır!"
***
Herkes ölümüne kadar hayatta ama bütün mesele ayakta ölmek, bu şerefe de herkes nail olamıyor.Bizler ne insanlar gördük, kalan ömrünü yerde bulsa eğilip almadı da şerefsizliğe mi eğilecek?
***
Bir insanın yüreği bu kadar kötülüğü depoluyorsa orada kötülük endüstrisi kurulmuş iyi insanları yok etmenin üretimi de başlamıştır.O yüzden kötülüğün aynasına bakıp saçlarını tarayanlarla, masum olduğu halde suçlanıp adalet arayanlar arasında çelişkilerle yüklüdür ülke.
***
Not: Kırmızı ışıkta başlayan yazımın kötülüğün aynasına kadar uzanmasında bildiğim bir şey varsa, bu ülkede azalan güzellikler yarın hiç kalmayacak, çoğalan kötülükler asla azalmayacaktır!
MUTLULUK TAKVİMİ
Ellerin dilinde
Bir sokak şarkısı
Kimseler bilmez ama
Bir aşkın son sayfası
Bir gitarın telleri
Her nağmeyi vurgular
Kime yazıldı bu şarkı
Kim düşünür kim sorgular
Gözlerimin sana
Çok selamı var
Hani saatlerce
Dalıp gittiğin
Çok sevmiş birinin
Şarkısıdır bu
Hani ömrünü bir gece
Çalıp gittiğin
Hakkı YALÇIN
Hırsıza arsıza gözü gibi bakar da çocukların gözünün yaşına bile bakmaz hayat.
Arkası yarın!
Bencil zenginler kadar takıldığım bir başka mesele de uyuşturucu pazarı!
Türk gençliğinin en büyük düşmanı METANFETAMİN. Kısaca MET.
Kullananları anne baba katili yapacak kadar beyni uyuşturuyor ama insanlar bu zehre kolayca ulaşabiliyor.
Uyuşturucu çemberinde metrekareye onlarca çocuk düşüyor, o çocuklar derin bir çukura düşüyor.
Bizlere de "çocukları koruyamazsak kimleri koruyacağız?" demek düşüyor.
Var mı itirazı olan?