GÖZLERİNİN sıcağına insanları konuk etmenin devri bitti.
İnsanlık, vicdanların buz kesildiği zaman diliminin içinden geçiyor.
Çaresizliği aramızda ekmek gibi bölüşmenin sınav sonuçları ortada.
Ne utançtır ki birileri yere düşeni gördüğü zaman kendinden geçiyor.
***
Vatandaşın gördüğü zararı kendilerine "getiri" sayanlara ve fiyat artışlarının zehrini emerek beslenenlere sesleniyorum.
"Bu kadar alçalmayın!
Dolarınız yükselse de!"
***
Para bir toplumun en büyük ahlaksızlığı haline gelmişse, orada yeni bir dünya kurulmuştur.
Zalimliğin promosyonu domuzluk!
İsimleri güzellikle ve iyilikle anılan insan sayısı çok az.
Kimseye el uzatmadan yaşayan zengin tanıdıklarım da oldu şeytan görsün yüzlerini.
Özne paraysa hepsi hokkabaz!
***
Yaşadığımız şehirler oturduğumuz mahalleler bile yaralıyor bizleri.
Kanı çekilmiş insanlığın.
Ne zaman deli değneğini at diye koştursam, üzerimde geziniyor akıllı geçinenlerin kirli gözleri.
***
Niye bu hallere düştük?
Hayat uzun bir yolculuksa ve bu yolculuğun bir sonu da varsa araya çirkinlikleri sokarak neyi kazanıyoruz?
Teknoloji harikalarında ahlaksızlığı güncelleştirmekle ne çok şeyi kaybettiğimizin farkına bile varmayıp!
***
Unutulmasın ki bencilliğe gönül vermenin koşulları ağırdır.
Rusya-Ukrayna savaşının yan etkilerine yönelik azgın bir kış bizleri bekliyor.
Anneler şimdiden soğuk kış geceleri için çocuklarına kazak örsün.
Başkalarının mutsuzluğundan beslenenler de dünyanın kaç bucak olduğunu görsün!
İnsanı sadece ölüm terbiye etmez bunu yaşarken başarmak gerekir.
Siyasi olarak karşı tarafta olsa da herkes aynı Araf'ta.
***
Böyle bir ülkede çocukları koruyamadık, ona yanarım.
Beni bilen bilir mesele çocuk olduğunda tozu dumana katarım.
"Elindeki bez bebeği büyüten çocukları büyütmek istemeyenler vardır" cümlesinde çocukların ömrüne göz koyanlara taş attığım varsayılırsa.
O taşı yerden alır.
Kafalarına atarım!
