Ben Tayyip Erdoğan'ın ahde vefa duygusunu sevdim.
Fincanlarda kalan kahvelerin hatırına gösterdiği saygıyı.
Mazinin kadim dostu oluşunu, arkadaş ıslıklarını.
Saçlarını ülkenin hizmetinde aklaştırmasını. Yüzündeki çizgileri mücadele ruhunda derinleştirmesini.
Hüzünlendiğinde ağlamasını.
Kızdığında donukluğunu.
Ben Tayyip Erdoğan'ın her sayfası okunmuş ömründe, Kasımpaşa'da simit satan çocukluğunu sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın ülkemizde kansızlık ağları ören Fetullah adlı vatan hainine karşı verdiği kutsal mücadeleyi sevdim.
Kula kulluk eden soysuz düzenin karşısında baş eğmezliğini.
Kellesini koltuğunun altına alan cesaretini.
Düğüne gider gibi ölüme gidişini.
Ben Tayyip Erdoğan'ın halka verdiği hizmet ve güvenin karşılığını, "uğrunda ölünecek adam" gerçeğiyle alışını sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın silahların gölgesinde yaşamaya alıştırılmış politikacı resimlerinin dışındaki duruşunu sevdim.
Dayatılan sisteme mahkum olmayışını.
Darbenin karşısında halkını bilinç seçimine sürükleyen şövalye ruhunu.
Etkileyici yanıyla karanlıklara ışık oluşunu.
Ben Tayyip Erdoğan'ın her türlü şartta dik duruşunu sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın şikayetçi olduğu davalardan vazgeçerken, topluma dayanışma gücü veren erdemli duruşunu sevdim.
Baba hallerini, nar yüreğini.
Kendisine kabalık edenlere karşı demokrasiye incelik katan zarafetini.
En umutsuz anlarda endişeleri ortadan kaldırışını.
Vatanı için boynunun kıldan ince oluşunu.
Ben Tayyip Erdoğan'ın kendisine en çok ihtiyaç duyulan zaman dilimindeki olgun duruşunu sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın tarihin isimsiz kahramanlarını işaret eden haykırışlarını sevdim.
İtiraz hakkını kullanırken gemileri yakmasını. Şehitlerin ardından yağmur gibi bakmasını.
Bağımsızlık sayfasına çektiği bayrakları.
Avusturya havaalanında "Türkiye tatili Erdoğan'ı desteklemekten başka bir şey değildir" diye yazan soysuzların, kansız teröristin yanında durduğu ortadayken.
Yabancı liderlere karşı gürleyen yanını. Gerektiğinde yumruğu masaya vuruşunu.
Ben Tayyip Erdoğan'ın, Köln'deki darbe karşıtı mitinge telekonferans sistemiyle katılımına engel olunacak kadar "özel bir liderliğiyle", Almanya'nın ipliğini pazara çıkarışını sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın denizlerdeki küçük balıkların bu topraklardaki en cesur kalabalıklar olduğunu gösteren sevdasını sevdim.
Edirne'den kuş uçursa Ardahan'a gidecek kadar bütünleştirici yanını.
En umutsuz anlarda uçurum çiçeği oluşunu.
Büyüyen Türkiye fotoğraflarına bastığı mührü.
Ben Tayyip Erdoğan'ın dönülmez akşamın ufkunda bile vaktin geç olmadığını gösteren görkemli duruşunu sevdim.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ı yağmalanmak istenen bir coğrafyaya sahip çıkarken giydiği ateşten gömlekleri sevdim.
Ben darbe girişiminden sonraki Tayyip Erdoğan'ı...
Eskisinden daha çok sevdim.