Ülkemiz ve bölgemizin geleceğine yönelik hesaplar yapan dış mihrakların ne istedikleri, aşağı yukarı belli. Kısaca, idare edilen değil, idare ediliyormuş gibi yapılan bir ülke olmamızı arzu ediyorlar.
Örnek vermek gerekirse, Doğu Akdeniz'deki enerji haklarımızı korumak için gerekenler yapılmasa, idare ediliyormuş gibi yapmış olurduk. Yine ABD'nin bize satmadığı Patriot yerine S-400 alınmasaydı, aynı manaya gelirdi.
Suriye'nin kuzeyinde terör koridoruna müsaade etmeyişimiz, Azerbaycan topraklarındaki işgalin sona erdirilmesine desteğimiz ve benzerleri, Türkiye'nin gerektiği şekilde idare edildiğini gösteriyor.
Eğer ülkemizi idare edenler 'idare ediyormuş gibi yapmaya' razı olsaydı, bize saldıranların yöneticilerimize övgü düzmekte birbirleriyle yarıştıklarına şahit olurduk zaten.
Söze, 'dost ve müttefik ülke' şeklinde başlayıp; kendi ayaklarımız üzerinde durma kararlılığımızdan duydukları rahatsızlığı ifade ile bitirenler ve uzantılarının, demokrasi, insan hakları, ifade ve basın özgürlüğü gibi hassasiyetleri, kandırmaya yönelik.
Demokrasi, kendi dediklerinin olması; insan hakları da, onlara hizmet edenlere mahsus. İfade ve basın özgürlüğünden, işbirliği yaptıkları kişi ve grupların ihanete varabilecek davranışlarına kılıf bulabilmeyi anlıyorlar.
İşin iyi tarafı, dış mihrakların uzantılarını tanımanın epey kolaylaşması. ABD, Fransa, Yunanistan, hatta Ermenistan'dan gelen açıklamaları aynıyla tekrarlayabilecek kadar fütursuzlar çünkü.
Mevcut iktidarın 'idare ediyormuş gibi yapmayı' kabul etmeyeceği tecrübe ile sabit. Dış mihraklara kala kala ihanet potansiyeli taşıyan içimizdeki güruhla iş tutmak kalıyor.
İyi idare edilip edilmediğimizi, dış mihrakların ve içerideki uzantılarının tepkilerine bakarak anlayabiliriz: Bağırıp çağırıyorlarsa, iyi yoldayız demektir. Ama yalakalığa başlamışlarsa, durum fenadır.
Dış mihraklarla beraber hareket eden bazı sosyal medya platformlarının sansür merakı ile yaptıklarını da düşmanı tanıma kriterlerine ekleyebiliriz…
