Haber yine telefonla geldi, "Abi Tuncay'ı da kaybettik!" Aslında 'da' eki bu yıl yaşadığımız kayıpların çokluğunu muştalar gibi. Ya da "Sıra hangimizde acaba" sorusunun tez elden cevabı.
Da... artık dostların ardından yazı yazmaktan içim hun oldu arkadaşlar. İşte buyurun bu kez de Tuncay Özinel gitti, yine anlatacağız bakalım 'nasıl değerli bir tiyatrocu olduğunu, ne gibi eserlerde rol aldığını ve onu asla unutmayacağımızı...' Az önce Karaca Ahmet mezarlığındaydım, Aytunç Altındal'ın başında hiç kimsecikler yoktu!
Tuncay'ım da aynı olacak, senesi gelmeden unutulup gidecek biliyorum.
Bir de o yaşarken unutulanlardan.
Hiç bir zaman yeteneğinin ve çalışma azminin karşılığını alamamış sanatçılarımızdan. Ölümünün ardından çıkan haberlere bakın, iki satır ve üç eserle geçiştirilmiş... 'Ava Giden Avlanır', 'Aman Karım Duymasın' ve 'Parayla Değil Sırayla' oyunlarında oynamışmış!
Peki ya diğer işleri, ömre sığmayacak başarıları? Mesela Tuncay'ın bir döneme damga vuran bir fenomen olduğunu hatırlayanınız var mı?
Ferhan Şensoy'un kaleme aldığı TRT dizisi 'Sizin Dershane' de canlandırdığı 'Dilaver' tiplemesinden söz ediyorum. Bu günün komedyen geçinenleriyle kıyasladığında, ardından nal toplatan Tuncay'dan.
Zaten de o sıralar dost olmuştuk... Dizinin yapımcısı Aydoğan Aygezer'di, o tanıştırmıştı.
Ferhan ise 'Adnan Pazarlama' diye bir rol yazmıştı kendisine ve Turcay'la birlikte 'komedinin nasıl yapıldığının' altını çiziyorlardı.
TRT'nin siyah-beyaz zamanlarıydı bu arada ve yabancı yapımlardan sonra Türk ekranlarına gelen ilk dizilerden biriydi 'Sizin dershane'. Tabii fotoğrafta da gördüğünüz usta oyuncu kadrosuyla birlikte; Zafer Önen, İlhan Daner, Hikmet Karagöz, Necdet Mahfi Ayral, Ferhan Şensoy ve elbette Tuncay Özinel 'den söz ediyorum. Ortadaki sarı kızlar ise Selda Tosun ve Cem Karaca'nın ilk eşi Semra Özgür...
Bir iki kere de çekim setlerine gitmiştim.
Şimdi deniyor ya, "Kamera arkasında çok eğleniyoruz, espriler havada uçuşuyor!" Siz gelip bir de bu sete bakacaktınız. Özellikle safdil 'Dilaver' ve uyanık 'Adnan Pazarlama'nın karşılıklı replikleri sırasında insanların nasıl böğürerek güldüklerine...
Bu yüzden Tuncay her aklıma geldiğinde -çok üzüntüler yaşamasına ve bu dünyadan mutsuz ayrılmasına rağmen- tebessümle anacağım onu... Nur içinde yat arkadaşım, mekanın bu dünyadan daha iyi olsun.