* * *
Ogün Samast bir katil. Hrant Dink'i öldüren tetiği o çekti. Ama kanunlar gereği bundan böyle adı baklava çalan çocukla bir anılacak.
Büyük ihtimal, yani 18 yaşına basmasına üç ay kala cinayeti işlediği için, beş on yıl yatıp çıkacak. Kanunlar ve yargıçlar öyle emrediyorlar. Şimdi düşünebilirsiniz artık. O yasalar çıkarılırken hiçbirimizin itirazı oldu mu diye?
* * *
Benim şahsi itiraz ve isyanım; Ogün denen çocuğun, gerçekten o çocuk masumiyetini kullanıp onu acımasız bir tetikçi haline getirenlere... Çünkü masumiyetin, doğanın çocuklara verdiği ilk ödül olduğuna inanırım. Örnek aldıkları ise malum büyükler. Yıllar önce tanıştığım Amerikalı oyun yazarı Jaemes Baldwin'in bu konudaki saptaması hayli denk düşüyor konuya; "Çocuklar büyükleri hiçbir zaman dinlemezler. Ama onları taklit etmekte üstlerine yoktur. Ne yapsınlar? Önlerinde daha iyi örnek yok ki?" diyordu Baldwin...
* * *
Ogün Samast da önünde iyi örnekler görmediği için Katil-Çocuk oldu. Peki ya ardındaki "Ogünler Ölmez" diye slogan atanlar?
Onlar hangi toplumun, hangi ana babaların 'kötü örnek' almış çocukları acaba? Evet, çocuklar katil doğmaz, 'Katil Doğanlar' sadece Oliver Stone'un çektiği bir film adıdır ve bir Hollywood efsanesidir...
* * *
Bu yüzden asıl yargılanması gerekenler Samast ve gibilerini katil yapanlar... Ama onların yargılanması da imkansız. Kim koskoca bir toplumu tümden yargılayıp cezasını kesebilir ki?
* * *
Bu arada bir şeye takıldım...
Ogün Samast'ın mahkeme çıkışı jandarmalar arasında yürürken, kameralara yakalanan yüzündeki o sinsi tebessüme... Hadi adamlar eline silahı verdiler diyelim; Peki oğlanın dudak kenarlarına o tehlikeli ve korkunç ifadeyi nasıl olup da yerleştirebildiler acaba?
Belki de bu yazıyı tümden yırtıp, farklı şeyler yazmak gerekiyor...