Horlama toplumda çok sık denebilecek bir oranda görülür.
Araştırmalardan çıkarılan sonuçların ortalamasına göre her 100 kişiden 42'si horlar. Yaşın artmasıyla, horlamanın görülme sıklığı da artar.
Kadınlarda yağlanma, kalça bölgesinde, erkeklerde ise boyun ve karında yoğunlaşır, bu durum, yatar pozisyonda yutak çevresinde daralmaya ve göğüs içi basınçta artışa yol açar, erkeklerin daha çok horlamasına neden olur. Kadınların kas yapısındaki farklılıklarında horlamanın daha az görülmesinde rolü olduğunu düşündürmektedir.
Menopoz dönemi sonrasında kadınların hormonal dengeleri değiştiği, özellikle de kas yapıları erkeklerinkine benzediğinden, onlarda erkeklerdeki biçim ve sıklıkta horlamaya başlarlar.
Horlama en basit düzeyde, daha çok sırtüstü yatarken ortaya çıkan ve yorgunlukla artan, kesintisiz bir gürültüdür. Kesintisiz, yani solunum düzensizliğinin eşlik etmediği düzenli horlamanın, uykuda bölünme oluşturmuyorsa hastaya herhangi bir zarar vermediği düşünülmektedir. Bu tür horlama, yalnızca hastanın çevresini ve özellikle eşini rahatsız eder.
Bazen horlama düzensiz, zaman zaman da solunum güçlüğüyle birlikte olur, bu durum da hasta solunum sırasında aşırı bir güç harcar. Solunum düzensizlikleri uyanıklıklara neden oluyorsa, uykunun kalitesi de bozulur.
Hava yolunun genişletilmesine yönelik ameliyatlar 1980'li yıllardan itibaren yaygın olarak uygulanıyor.
Son yıllarda lazer radyofrekans sistemiyle horlamada başarılı sonuçlar alınıyor. CPAP (continious positive air pressure) denilen ve devamlı pozitif basınçlı hava veren bir aletle horlama ortadan kaldırılabilmektedir.
Ancak hastalık tamamen düzelmediğinden, cihazın kullanımı bırakıldığında horlama yeniden başlar.
DİĞER