Bir kadının dramına şahit oldum. Bana içtenlikler, "Eski kocam beni alakasız konulardan dava ediyor. Çocuklarım benimle hiçbir şey yapmak istemiyor. Çıkmaz sokaktayım. Sanki geleceğim yokmuş gibi hissediyorum ve bu mektubun sonunu göremiyorum. Öyleyse neden ağlayamıyorum? Ben kötü biri miyim?" dedi. "Hayır" diye cevap verdim. Tükenmişlik sendromu yaşadığını ve kocasının da biraz gaddar olduğunu anlatmaya çalıştım. Çocuklarıyla tekrar eskisi gibi iyi ilişkiler kurması için yönlendirdim. Çocuklar aile için çok önemlidir. Kocasının artık yok hükmünde olduğu konusunda ikna etti. Çünkü onu aldattı ve boşandıktan sonra evlendi. Çocuklarıyla iletişim ağlarını açtıktan sonra mutluluğu görmeye başlayan hastam, şimdi çok umutlu. Hatta mutlu da. Yeter ki sorunlara karşı nereden başlayacağınızı bilin. Bu hastam, çocuklarından başladı ve kazandı. Çocuklarınız varsa umudunuz da vardır.
MARY G. BARRET - İLİŞKİ TERAPİSTİ