İsimleri rastgele yazdım, ne önem gözettim ne de alfabetik sıra. Yıllardır CHP ve adaylık deyince duymaya alıştığımız isimleri sıraladım. Kimisi her şeye aday olması kazanamaması ile aklımıza yer etti; mesela Muharrem İnce ve Mustafa Sarıgül. Tabii Sarıgül'e haksızlık etmemek lazım.
Nispeten başarılı bir Şişli belediye başkanlığı var mazisinde.
Bazıları da CHP seçmeninin yarattığı efsanelerden. CHP'nin başına geçse, cumhurbaşkanı adayı olsa veya İstanbul büyükşehir belediye başkanı olsa dünyanın bir anda harika bir yer olacağını zannediyorlar. Yılmaz Büyükerşan, Ali Koç bu gruba dahil.
Bir de CHP'nin CHP'li olmasını istemeyen CHP'liler var. CHP'nin başına ve kritik adaylıklara hep CHP'li olmayan birilerini yakıştırıyorlar.
Mesele sadece yakıştırmaları da değil.
CHP'nin ancak bu CHP'li olmayan isimlerle başarılı olacağını söylüyorlar.
İlhan Kesici, Abdüllatif Şener, Mansur Yavaş da bu gurubun favorileri arasında.
Ve tabii tepkililer var. CHP yönetimine çok kızgınlar. Ama alternatif olarak önerilen sağ kökenli isimlere de bir o kadar kızgınlar. Hem kudretten CHP'li, hem çalışkan, hem de tipik CHP'li defolarını taşımayan isimlerin CHP adayı/genel başkanı/cumhurbaşkanı olması gerektiğini söylüyorlar. Akif Hamzaçebi, Gürsel Tekin gibi isimlerin... Muharrem İnce'nin hem gedikli adaylar listesine hem de bu listeye girmesi büyük avantaj tabii!
Büyük ihtimalle CHP yönetimi bu isimlerden hiçbirisini aday göstermeyecek. Belki Kılıçdaroğlu kendince siyasi bir hamle yaparak İstanbul için Akif Hamzaçebi veya Gürsel Tekin seçeneğini düşünebilir. Muharrem İnce'nin İstanbul adaylığı hamlesini boşa çıkartmak ve parti tabanına da 'İnce'yi aday yapmadık ama çok değerli bir CHP'liyi aday yaptık' demek için bu iki ismi kaybedeceklerini bile bile aday gösterebilir. Çünkü amaç İstanbul'da veya başka bir yerde değil CHP kurultayında seçim kazanmak!
Hiçbirinin seçim kazanma ihtimali yok. Çünkü seçmenin genelinde heyecan uyandırmayan proje veya imaj siyasetçileri bu isimler.
Ama CHP'liler listedeki isimlerden heyecanlanıyor.
CHP'nin trajedisi de tam olarak burada başlıyor. Partiyi, tabanı, parti seçmenini, CHP'li gazetecileri ve sosyal medya trollerini heyecanlandıran isimler Türkiye'nin geri kalanına bir şey ifade etmiyor.
Evet, CHP tüm beceriksizliğine rağmen sahici bir parti. Belli bir tabanı, desteği, oy oranı var. Ama o kadar, Ötesi yok! Ne uzuyor ne de kısalıyor. HDP ile ittifak da yapsa, sağ kökenli belediye başkan adayları gösterse, Abdullah Gül'ü çatı aday yapmaya çalışsa da hemen hemen aynı oyu alıyor. Ama daha fazlası imkansız.
Bu haliyle bir siyasi partiden daha çok, derneğe benziyor. Hani dinle diyanetle arası biraz hoş olsa ve biraz daha az saldırgan olsa, emekli ton ton amcaların öğle namazı ile ikindi namazı arası cami çay ocağında vakit geçirmelerine benzeteceğim CHP'yi.
Yapacak başka bir işi, gidecek başka bir adresi olmadığı için bir araya gelmiş bir topluluk.
Bu topluluğun Türkiye'nin ana muhalefet partisi olması da kaderin bir cilvesi!
