G.Saray'ın kuruluş yıldönümüymüş.
G.Saray'da yeni başkan Duygun Yarsuvat olmuş... Futbolcuların çok sevdiği adam Abdürrahim Albayrak Florya'ya dönmüş...
Pastalar kesilmiş. İkramlar yapılmış...
G.Saraylı futbolcular da günün anlamına göre Başakşehir'i yeneceklermiş.
Hepsi boş...
G.Saraylı futbolcular 'büyük takım oyuncusu olma' özelliğini yitirmiş.
Bir takım maç kaybedebilir, farklı da yenilebilir.
Ama kaybetmenin de, farklı yenilmenin de bir adabı vardır. Teslimiyetçi ruhla oynamak, yenilgiyi kabullenmek G.Saray'ın kuruluş amacında ve genetiğinde yoktur.
Halk arasında "At sahibine göre kişner" diye bir terim vardır. G.Saray'ın hocası Prandelli'ye bak futbolcuların halini gör.
Hatırlatayım; 2012-2013 sezonunda Fatih Terim'in G.Saray'ının TT Arena'da Mersin ve Ordu ile oynadığı iki maç vardı. Mersin maçında G.Saray geriye düşmüş ve 10 kişi kalmıştı. Ne oldu? G.Saray geriden gelip maçı 3-1 kazandı.
Terim'in atıldığı Ordu maçında G.Saray devreye 2-0 yenik girmiş ama ikinci yarı geriden gelip maçı 3-
2 kazanmıştı. Avrupa'da Braga'yı geriden gelip deplasmanda 2-1 yendi.
Bu başarıların temelinde Florya'da G.Saraylılık ruhuyla yoğrulan oyuncuların beyninde ve yüreğinde, "Biz bu maçı kazanırız" düşüncesi vardı. Çünkü Terim oyuncularına şunu öğretmişti: "Kaybetmekten korkma. Bir şeyi kazanmak için bazı şeyleri kaybetmelisin. Unutma; kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin."
Gelenden 4 gidenden 4 yiyorsun..
Ünal Aysal'ın, "Benvenuto Cesare" diye dev pankartlar hazırlayarak getirdiği Prandelli için artık "Arrivederci" zamanıdır..
MAÇIN EN iYiSi MOSSORO
İki gol attı... Çok çalıştı.. Harikaydı.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ PRANDELLİ
4. yıldıza kafayı taktı. 4 yiyen takım yarattı.