Bursa maçında Mancini ile futbolcular arasındaki saygı ve sevgi elektriğinin koptuğu resmen belgelendi.
Başkan Ünal Aysal, göreve geldiğinde şöyle demişti: "Biz başarıya odaklanmamış oyunculara Galatasaray'ın istikbalini bağlayamayız".
Bu söz sadece oyuncular için değil, Mancini için de geçerlidir.
Şampiyon olmuş bir kadro üzerinde sürekli oynayarak tüm oyuncuların akıl yolunu, ritmini, birlikteliğini ve alışkanlıklarını bozan Mancini, kupadaki Bursa maçından sonra "Bu benim hatam, sorumluluğu alıyorum" diyerek kurtulamaz.
Galatasaray'ın bu duruma gelmesi İtalyan hocanın marifetidir.
Kenardan sinirlenmek ve öfkelenmek, bir takımı adam etmez.
Mancini'nin oyuncu tercihleri hakkındaki düşünceniz?
Mancini, Burdisso-Sabri ikilisinin oynadıkları süre içerisinde yaptıkları hatalara müdahale bile etmedi. Burdisso yaptığı hatalarla kaleci Muslera'yı bile çıldırttı. Mancini bu oyuncuya nasıl kefil olmuş anlamıyorum.
Florya'da arkadaşlık ilişkilerinin kurulmasına özen göstermeyen, takım içinde yerli-yabancı çekişmesine seyirci kalan, Drogba ve Sneijder ikilisine tavizkar davranan Mancini, bu ruh haliyle Galatasaray'ı tekrar ayağa kaldıramaz.
Bunun en somut örneğini Sneijder'in attığı gol sonrası gördük. Hollandalı yıldız kendisini kutlamaya gelen Selçuk'u eliyle itti. Galatasaray'ı iki yıl şampiyon yapan zihniyetin temelinde "
aile olmak" yatıyordu.
