Kabul edelim ki, son 3 maçından 9 puan ve yüksek moral çıkaran bordo mavililerin 3 rakibiden ikisi, (Kayseri, Fenerbahçe) ligin en zayıf ve çalkantılı takımları.
Konyaspor ise özellikle deplasmanlarda rakip yarı sahalara geçmeme yemini etmişcesine rakibi gole teşvik eden bir felsefenin prangalarına mahkumdu. Liglerimizde Abdülkadir, Yusuf, Jose Sosa üçlüsü kadar yetenekli bir başka triodan söz etmek pek olası değil. Bu üçlü oyundaki ölüye bile can verebilecek üretim ve seçenek yaratma zenginliği ile Trabzonspor'un en önemli kozu olmaya devam edecektir.
SORUNUN HABERCİSİ
Keza, oyuna sonradan giren oyuncularının skora verdikleri katkı ile de dikkat çeken Trabzon, Beşiktaş önünde de çok sayıda pozisyon yaratacaktır.
Madalyonun diğer yüzü ise Trabzon defans hattı. Genç Hüseyin'in giderek artan özgüveni ve "temiz kritik müdahale" başarısı umut verici olsa da, Konya oyununda Zargo'nun daha orta sahadan geriye doğru "kaçışı", mental bir eşik sorununun da habercisi.
Trabzon düzeyindeki bir takımda oynayabilmek, bu eşiğin aşılmasıyla mümkün olabilmeli. Ama gerçek bu değil.
DÜŞÜN İLK DİZESİ!
Moralsiz ama kadro kalitesiyle bir tık yukarda olan Beşiktaş'tan çıkarılacak 3 puan, Trabzonsporlular için Santiago Nazar'ın muhtemel akıbeti (*) kadar net bir şampiyonluk düşünün de ilk dizesi olacaktır.
(*G.Garcia Marquez'in "Kırmızı Pazartesi" adlı eserinin kahramanı.)
