Canıııımcı:
– "Canııım nasılsın yaa?" diye başlar, ama sohbetin devamı mutlaka bir istektir.
Bayram kuşu:
– Yılda iki bayramda bile aramaz. Ama iş çıkınca gece 03:00'te bile rahatsız eder.
LinkedIn'ci:
– Yıllardır ses etmez, birden mesaj atar: "Sen hâlâ orada çalışıyor musun?
Birini bana önerir misin?"
DM'den yürüyen:
– Paylaşımlarına sessizdir.
Ama bir gün gelir, DM'den direkt girer: "Senin bir tanıdık vardı…"
Abi-abla Joker'i:
– "Sen benim için abisin/ ablasın" diye girer.
Aslında torpil ister.
Anında kaybolan:
– İşini görür görmez ortadan kaybolur. Çevrimiçi bile görünmez.
Akraba diplomatı:
– Bayramda soğuk davranır. Ama iş çıkınca:
"Yeğen işe girecek, senin tanıdık yok mu?"
Eski sevgili vakası:
– Yıllar sonra mesaj atar:
"Merhaba nasılsın? Bu arada senin şirkette hâlâ tanıdıkların var mı?"
Şartlı hatırlayan:
– Doğum gününü unutmuştur ama iş görüşmesinden önce numaranı hatırlamıştır.
Dua makinesi:
– "Allah senden razı olsun, ömür boyu dua edeceğim" der. (Asla etmez.)
Üç noktacı:
– Mesaj atar: "Kanka sana bir şey diyecektim…" (Sonra üç nokta ve bekleme oyunu.)
Kral-Kraliçe seven:
– Cümlenin başı hep aynı:
"Kral, sen bu işi halledersin…"
Whatsapp sesli mesajcı:
– Yazmaya üşenir, 3 dakikalık sesli mesaj bırakır. İşin özeti: "Bana kıyak yap."
Nostaljik dost:
– 20 yıl görüşmemişsinizdir, "Lisede ne günlerdi be" der, ardından iş isteğini yapıştırır.
Çift taraflı rolcü:
– Önce "Sana yardım edecek bir şeyim var mı?" diye sorar. Sonra asıl bombayı bırakır: "Ya aslında bana bir iş lazım…"
Yarı tanıdık:
– İsmini zar zor hatırladığın bir tip çıkar gelir: "Biz seninle bir kere kahve içmiştik ya…" Sonrası malum.
Benim yerime sen:
– Kendi yapabileceği şeyi sana yaptırmaya çalışır.
"Ya senin elin daha yatkın."
Son dakikacı:
– İşe ihtiyacı vardır ama hep acildir: "Bugün yetişmesi lazım kanka, acil!"
Her şeyi sen bilirsin:
– "Senin çevren geniştir" diye başlar. Aslında çevresi yoktur, senin üzerinden bağlantı arar.
Sessiz teşekkürcü:
– İşini halledersin, "Eyvallah" yazar. Bir daha haber alınmaz.
BUNU BİLİYOR MUYDUN?
Düşen Elma İsyanı (1870, İngiltere): Bir köylü, elma ağacının altında otururken kafasına elma düştü. Adam, bunun "doğanın şakası" olduğunu düşünmek yerine, hemen komşusunun ona taş attığını sandı. "Sen bana taş atarsın ha!" diye bağırarak kavga başlattı. Komşu "Benim elimde taş yoktu" diye savunmaya çalışsa da olan oldu. Köylüler araya girdi, taraf tuttu, tartışma büyüdü. En sonunda mesele sadece iki kişi arasında kalmadı; köy meydanında onlarca kişi birbirine girince, olay tarihe "küçük çaplı bir isyan" olarak geçti. Sonradan herkes anladı ki bütün bu kargaşanın sebebi tek bir elmaymış...
TESPİTLİ YORUM
@ayiralim Dün 10 kişi topluca 1 kişiyi dövdü. Adamın ağzı burnu kan içindeydi. Telefonla birini arayıp "BİRAZ SIKINTI YAŞADIM" dedi.
