BİR yerlerde yaşamak dileniyor insanlar, bir yerlerde birbirine bileniyor. Gittikçe zorlaşan bir hayatı yoklarken, varlığını en çok fark ettiren gerçek; kötülük!
Kötülükte kariyer yapmak değerli, o yüzden kötü insanlara rağbet çok.
Vicdanlar kanıyor da kimin umurunda, linç çetelerinin başını kaşıyacak vakti yok.
Tarihin insanları yoksul bırakan zamanları olmuştur ama kötülüğün böylesine zenginliğini hiç görmemişti bu topraklar.
***
Şiddet bazılarının çekirdeğinde var!
Bundan 3 yıl kadar önce protez kol kullanan engelli bir vatandaşı, kendisine yol vermedikleri gerekçesiyle öldüresiye döven 3 kişilik vahşet çetesini hatırlıyorum.
Hepsi de olaydan sonra sokaklarda fink attı ve hiçbiri hapis yatmadı!
Sırlarını açıkta bırakanları serbest bırakmak hangi kitapta yazıyor?
***
Nedir bu nefret humması?
Korna çaldı diye insanların yüzüne ustura atmaya, el sıkmak varken insanların boğazını sıkmaya, durduk yerde kabarmaya, iftira atmaya, vicdanları kanatmaya fena halde alışıldı diye meseleyi geçiştirecek miyiz?
Haksız yere suçlandığı için intihar eden adamların haysiyetini, şimdi her suça bulaşan ve yüzüne tükürsen yarabbi şükür diyen utanmazlara mı değişeceğiz?
***
Gördük ki para bütün kötüleri güçlendirdi, özellikle de karaktersiz olanları.
Ödün vermeden yaşamak isteyenlere ait değil bu dünya! Ama paranın az olduğu insanlığın çok olduğu yıllarda tertemizdi bu dünya!
Çocukluğumda mahallede 90 yaşını aşmış bir dede vardı, Plevne Gazisi.
Hep sorarlardı ona "yeniden dünyaya gelsen ne olmak istersin?" Cevabı bütün mahallenin dilindeydi;
"kula kul olmayayım bu bana yeter." O adamı çok sevmiştim, kula kul olanları ve paraya uşak olanları gördükten sonraki zamanı sevmedim.
İnsanı insan yapan değerlerin bile paraya satıldıktan sonraki zamanı!
***
Hayatın nimetlerini hep birileri alıyor da hukukun üstünlüğü akıl almaz hesapların altında kalıyorsa, çocuklara ne kalacak?
Yaşamak kendimizi ölüme adamaksa, kötüler hayatın ölümsüz ev sahipleri bizler de kiracılarız öyle mi?
Ne diyelim öyle olsun!
İnsan ulaşacağı yerin keyfini çıkarmalı zaten, adı ölüm bile olsa!
MUTLULUK TAKVİMİ
Dişini fırçalarken suyu kapat.
Geceleri evde mum yak.
Takdir etmeyi bil.
Çocuklara tasarrufu öğret.
Her şartta kibar ol.
Bildiğini okur hayat
Her zaman
Özür diliyorum
Aşktan bu gece
Bazen olmayınca
Olmaz bilirsin
İnsan aşka bile kıyar
Yeri gelince
Artık düşünme
Bazen ayrılığa bile
Gözün gibi bakılmalı
Sakın üzülme
İnsan yıkılacaksa bile
Bizim gibi yıkılmalı
Gidiyorum
Öpmeden gözlerinden
Aşkım sana emanet
Günahları ben aldım
Sen hakkını helal et
Hakkı YALÇIN
Dürüstlük bedel ödemeyi gerektirir ama kocaman bir yürek ister.
Kolay para!
Kumar masalarında dakikada binlerce dolar kaybedip yeni destelerini masalara sürenler var.
Para; rulet masasını döndürdüğü için değil, elindeki insanın başını döndürdüğü için ahlaksız bir güçtür.
Paranın gücü elindeki kiri tanımaz, paranın dili zengini tanır fakiri tanımaz.
Ben onları tanımam onlar da beni tanımaz ama adım gibi biliyorum ki, kumar masalarındaki insanların çoğu gençleri uyuşturucuyla zehirlediler ve bez bebeği bile olmadan büyüyen çocukların haklarını yediler.
Şimdi böylesine kolay hayatın keyfini kumar masalarında çıkarıyorlar. Nasılsa ceplerinin bile arkaları sağlam!
