İNSANLARA cebimizle değil kalbimizle baktığımız o güzel yıllar.
Kağıttan hayatlar kalemin gücünü ortaya koymak açısından çok değerliydi.
Elle yazılmış mektuplarımız, ucuz alışverişlerimizde bile kesekağıdı diye bir gerçeğimiz vardı.
O kesekağıtlarına her şey sığardı da içinde salkım salkım üzüm yıkanırken bile sahibine sadakatini gösterirdi.
***
Kağıt kitaptı gerçek edebiyattı, her şeyden önemlisi kağıt sağlıktı.
Şimdiki zaman naylon poşetlere ve plastik hayatlara zımbalanmışken, hangi çocuğu kağıttan kayıklarla kandırabilirler?
Haberleşme aracı olarak güvercinlerin kullanıldığı yıllarda, o güvercinlerin ayaklarına kağıt pusulalar yerleştirilirdi. O pusulalar teknolojik haberleşme biçiminden bin kere daha güvenliydi. Anlatsak gülerler.
***
Kağıt kardeşlikti kağıt kartpostaldı.
Çocuk ve kağıt denizle sahil gibiydi, kağıttan uçak yapılırdı, şapkalar yapılırdı, hele bahar gelince uçurtmaların keyfini sormayın bile.
Kağıt hala düğün davetiyesidir!
Plastik; ölümün davetiyesi!
***
Eski insanların hatıraları kağıtlardadır, şimdi her meseleyi görüntüleyen ve kayda alan teknolojinin sahte görkemi var.
Bakkalların veresiye defterine yazılan borçları "paramız olunca" öderdik, plastik zehrin ve teknolojinin egemen olduğu dünyada, konuştuğumuz telefonlar için bile "iki yıl garanti" veriyoruz! Sıkıysa zamanında ödeme, üstelik tüm sırlar sebil!
***
Teknoloji uzmanı Bill Gates ineklerin çıkardıkları gazları küresel ısınmaya sebep gösteriyor.
Peki, "bu dünyada 2.5 milyar fazla insan yaşıyor" deyip dünyayı zengin itler için dizayn eden Bill Gates gibi plastik ruhların doğaya saldığı gazların bedeli ne olacak?
Kağıt üzerinde alacaklıyız ama bu züppelerin borçları bir tuşla silinir!
***
Bizim alnımızdaki çizgiler, çizgisiz kağıtlara yazdığımız şiir mevsimlerinden kalmadır.
Ayağına giderdik aşkın, evde olmazdı sokak lambalarının altında beklerdik.
Ateş yakacağı yeri bilirdi, mektupların ucunu yakardık.
Zarafet gitti kabalık geldi, itiraf gitti iftira geldi. Çocukluğumuzun sobalarında ekmek kızarttığımız demir maşaların yerini sosyal medya maşaları aldı.
O yüzden evrenini parayla yaratanlara hiçbir zaman kalbimizle bakmadık.
***
Bizler kağıttan çocuklardık, kibritçi kızların aşk oyuncakları.
Yandıysak biz yandık ama kimsenin ömrünü yakmadık.
İçimde kimsesiz
Bir aşk duruyor
Bütün resimleri
Bir bir yakıyorum
Kayıplar durağı
Bizi bekliyor
Seni aldığım yere
Bırakıyorum
Yeniden başlarım
Bittiğim yerden
Bu yaralı kalbi
Güldüreceğim
Ben bu yenilgiyi
Geçersiz sayıp
Yaramı kendime
Sevdireceğim
Hakkı YALÇIN
MUTLULUK TAKVİMİ
Ocak ayı kendini "Nisan" zannediyor ama tadını fena kaçırdı.
YENİ VERSİYONLAR!
Pandeminin ilk zamanlarında yazmıştım. "İlaç sanayi yeni dünya düzeninde silah satışlarının çok üzerinde seyredecektir. Kapitalist ülkeler de bu soysuz filmi büyük bir keyifle seyredecektir." O günlere geliyoruz. İnsanların sağlığıyla oynamanın tadına varanlar pandemiyle alamadıkları canların peşinde.
Amerika'nın yeni dünya planlarında kim bilir neler var daha!