NİSAN ayında gökyüzünde dalgalanan uçurtmaları olurdu çocukların.
Aslında gökyüzünde süzülen çocuklardı da ipi tutan uçurtmaydı belki.
Ama bütün büyükler bir çiçek nasıl tutulursa en narin yerinden, çocukların ellerinden öyle tutardı.
Sonra bıraktılar. O çocuklara yapılan haksızlıkların kulakları bile çekilmedi.
Onların hakkını yiyenlere zıkkımın kökünü yediremedik.
Bugün 23 Nisan.
Çocuklara yine borçlandık.
İftara çeyrek kala mahallelerin ortasında hizmete ayarlanmış atlar gibi hazır beklerdi çocuklar.
"Bir şey lazım mı teyze?" Bir koşuda pideler fırınlardan alınır ve iftara yetiştirilirdi.
O zamanlar çocuklar korkuyla değil sevgiyle yetiştirilirdi.
Onlara aydınlık bir gelecek hazırlamak varken ocaklarına incir ağacı dikildi.
Ahlaksızlığı güncelleştiren teknoloji yetmezmiş gibi her türlü kötülüğü enjekte edenlerin sırtı sıvazlandı.
Bugün 23 Nisan.
Çocuklara yine borçlandık.
Büyükler yaşlı olduğu için değil çocukları sevdiği için büyüktü.
"Çocuklar sevilmezse çabuk yaşlanır" derlerdi, çocuk denince gözleri yaşlanırdı her birinin.
Delikanlı söylemlerin büyüsünde demlenirdi erkek çocuklar.
Kız çocukları bezden bebeklerin saçını tarardı.
Pazara çıkan annelerin eli doluysa eteklerine tutunurdu bütün çocuklar.
Neleri eskitmedi ki zaman ama zamanın insanları bu kadar kirletmesi mümkün olmayabilirdi.
Durdukları yerde yaprak döken çocuklarını görmeyen anneler televizyon dizilerindeki zibidiler için gözyaşı döktü.
Futbol maçlarında kaybolan babalar çocuklarının kaybolduğunu fark etmedi.
Bugün 23 Nisan.
Mustafa Kemal Atatürk tarafından armağan edilen ve dünyada eşi olmayan bir bayramı var çocuklarımızın.
Üstelik bu bayramın "ulusal egemenlik" gibi özel bir yanı da var.
O bayramların nasıl kutlandığını gören son nesil çocuklarız biz.
Mavi nurdan bir ırmak gölgede bir salıncak üzerinde.
O yüzden çocukluğum dün gece vapura atlayıp Burgazada Yatılı İlkokulu'na gitti.
Bu sabah direğe bayrak çekilirken bahçedeki Atatürk büstünün karşısında hazırolda durmak için.
Çocukluk hayatın imecesidir, her şey en adil biçimde çocuklukta paylaşılır.
Her büyümüş insanın çocukluğunda diğer çocuklara borcu kalmıştır.
O yüzden hala çocuklara ve Burgazada'daki öğretmenlerime borcumu ödemekle yükümlü hissediyorum kendimi.
Her 23 Nisan'da.
Mutluluk Takvimi
Bütün güzellikler
Bizden yanaydı
Hayallerimizde
Küçük evimiz
Bakışlarımızda
Güller açardı
Bir bahar gibiydi
Bizim sevgimiz
Liman liman
Yosun kokardı deniz
Bakardık sulara
Mahzun ve sessiz
Göz göze gelirdik
Gün batımında
Bir çocuk gibiydi
Bizim sevgimiz
Hakkı YALÇIN
Ölen her çocuk gökten bir yıldızın eksilmesi demektir.
Hakan Altun
Güzel insandır Hakan yürekli adamdır. Dostluk ve vefa dendiği eli her zaman ateşin altındadır.
Hayırlı bir evlattır, gözlerindeki sevdanın adıdır annesi ve kız kardeşi.
Bunca stres içindeki Hakan Altun önceki gece hastaneye kaldırıldı ama hayatın yoklamasına yine "buradayım" diye parmak kaldırdı.
Adım gibi biliyorum ki bütün sevenleri de nerede olurlarsa olsunlar haykırdılar; "dualarımızla yanındayız sevgili Hakan."